Kozioł z Lublina

Jakiś czas temu, szerokim echem w branży odbiła się telewizyjna kampania reklamowa lubelskiej Perły. Obejrzałem ją przed chwilą jeszcze raz i uśmiech sam pojawił się na mojej twarzy.

Ilość bzdur pojawiających się w tej reklamie jest porażająca. Polecam też zajrzeć do komentarzy. Propaganda na poziomie, którego Goebbels, by się nie powstydził. Dzisiaj będzie o Perle, ale nie o tej, w której "pienistość zawdzięczamy chmielowi". Będzie o Koźlaku z Browarów Lubelskich. Przynajmniej w teorii powinno być więcej charakteru i jest szansa, że piwo będzie jakieś. Ale jest tylko jeden sposób, żeby się o tym przekonać.

Piana obfita, średnio-pęcherzykowa, długo się utrzymuje i oblepia ścianki. Koźlak z Lubelszczyzny jest ciemniejszy niż okazy, z którymi miałem styczność do tej pory. Barwa ciemnorubinowa. Zapach bardzo intensywny, kojarzy się odrobinę porterowo. Czuć śliwkę, są rodzynki. Bezskutecznie szukam też karmelu. W smaku to nie do końca bock. Przypomina cieniutki porter. Koźlak ma 16 procent ekstraktu wagowo oraz 7 procent alkoholu, więc pewnie gdyby mi ktoś powiedział, że to jakiś lżejszy porter to bym się nabrał. Jest też kwaskowata nuta. Na finiszu delikatna kawowa goryczka.

Mi pasuje. Piwo może nie powala treściwością, ale jak najbardziej jest zdatne do picia. Pamiętam, że gdy piłem porter z Krajana, myślałem, że to nie do końca porter, że ma coś z bocków. Tutaj jest odwrotnie. Teoretycznie piję koźlaka, ale skojarzenia z porterami są wyraźne. Świetne piwo na jesienne wieczory, w niezłej cenie (3,10 zł za butelkę 0,33 w poznańskich Piwach Świata). Oprawa graficzna bardzo dobra. Są kozły, herby i modny w tym sezonie bordowy kolor. Polecam.