tag:blogger.com,1999:blog-61675970856779499392024-03-13T17:12:56.522+01:00Degustacje pod PłotemBlog nie tyle o piwie, co o jego piciu.Marcinhttp://www.blogger.com/profile/10186051802741311335noreply@blogger.comBlogger131125tag:blogger.com,1999:blog-6167597085677949939.post-37777172949291670182015-01-27T16:37:00.001+01:002015-01-27T16:37:44.206+01:00Degustacje pod Płotem CRIBS 2<div style="text-align: justify;">
Po 11 miesiącach wracam do swojej piwnicy. Odmienionej, bo przeniesionej do innego miasta, dwa razy większej, a jednocześnie bardziej wypełnionej. Dla tych z Was, którzy przegapili pierwszą możliwość podejrzenia moich zapasów tutaj jest <a href="http://degustacjepodplotem.blogspot.com/2014/03/degustacje-pod-potem-cribs.html">link</a>. Teraz zapraszam do <b>Degustacji pod Płotem CRIBS Anno Domini 2015</b>.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-hg5P7WTvArg/VMd_ykhK7EI/AAAAAAAABKg/K6f4jXUNXhk/s1600/P1270001.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-hg5P7WTvArg/VMd_ykhK7EI/AAAAAAAABKg/K6f4jXUNXhk/s1600/P1270001.JPG" height="320" width="240" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<a name='more'></a><br /><br />
<div style="text-align: justify;">
Zaczynamy z grubej rury. <b>Imperator Bałtycki </b>od <b>PINTY</b>, sztuk 7. 3 z datą 12.12.14 (pierwsza warka), 2 z 20.11.14 (druga) i 2 z ostatniej warki z terminem do 12.12.15. Za dwie butelki najświeższej warki zapłaciłem 40 zł (szok, niedowierzanie). Takie rzeczy tylko w poznańskiej <b>Setce</b>. Choć to też moja wina, bo wystarczyło na facebooku upomnieć się odpowiednio wcześnie o odłożenie butelek w Centrali Piwnej i odebrać przy okazji wizyty w Poznaniu w normalnej cenie.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-f9aRr7iVxU0/VMeCBhdXg7I/AAAAAAAABKs/UTNKR_cFd-o/s1600/P1270177.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-f9aRr7iVxU0/VMeCBhdXg7I/AAAAAAAABKs/UTNKR_cFd-o/s1600/P1270177.JPG" height="300" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Triple Blond </b>to nowość w piwnicy. Mocny, przyjemny belg, któremu czas, ciemność i chłód nie powinny być straszne. 7 Sztuk, daty 21.03.15 oraz 22.03.15.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-RMh7tmvyalQ/VMeC5xiWMUI/AAAAAAAABK0/ziouzcKLxh4/s1600/P1270179.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-RMh7tmvyalQ/VMeC5xiWMUI/AAAAAAAABK0/ziouzcKLxh4/s1600/P1270179.JPG" height="297" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Porteru Pardubicky'ego </b>w zeszłym roku miałem tylko jedną butelkę (19.09.13). Udało się nie tylko jej nie wypić, ale także dorzucić dwie nowe tym razem mniejsze (17.02.15).</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-3re2HOsknpQ/VMeDp5XEf5I/AAAAAAAABK8/qYwUIaTJLcM/s1600/P1270183.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-3re2HOsknpQ/VMeDp5XEf5I/AAAAAAAABK8/qYwUIaTJLcM/s1600/P1270183.JPG" height="320" width="291" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Teraz klasyka z Belgii. Tym trzem <b>Duvlą </b>sporo jeszcze brakuje do przeterminowania (03.16). Niech leżą.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-EiVOhNiHU8g/VMeEV4dqNqI/AAAAAAAABLI/jNJ3J1KX4qQ/s1600/P1270184.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-EiVOhNiHU8g/VMeEV4dqNqI/AAAAAAAABLI/jNJ3J1KX4qQ/s1600/P1270184.JPG" height="244" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Rebel Pszenica Dubeltowa </b>była bardzo agresywna na świeżo. Ciekaw jestem czy czas jakoś złagodził to piwo. 3 butelki, 19.12.14.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-opCBqxDcK20/VMeFr3UBPUI/AAAAAAAABLU/r748pwXuCMY/s1600/P1270185.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-opCBqxDcK20/VMeFr3UBPUI/AAAAAAAABLU/r748pwXuCMY/s1600/P1270185.JPG" height="249" width="320" /></a></div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
</div>
<br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Z <b>Hadesem </b>mam problem. Kupiłem 5 butelek, wypiłem 1 i zostały mi 3. Nie wiem jak to możliwe. Na <b>Hadesa Gone Wild </b>w normalnej cenie nie załapałem się niestety. Jest on jednak ciągle dostępny m.in. w <b>Ministerstwie Browaru</b> za 70 zł. Już pędzę.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-vM3ZzoTNeiQ/VMeIeIq5o_I/AAAAAAAABLg/lYoWSsgF3mY/s1600/P1270187.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-vM3ZzoTNeiQ/VMeIeIq5o_I/AAAAAAAABLg/lYoWSsgF3mY/s1600/P1270187.JPG" height="268" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Chimaye </b>te samo co w poprzednim cribsie.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-xu6nLl6Hj4I/VMeI2EOfM3I/AAAAAAAABLo/cSPoLrlUqTE/s1600/P1270188.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-xu6nLl6Hj4I/VMeI2EOfM3I/AAAAAAAABLo/cSPoLrlUqTE/s1600/P1270188.JPG" height="237" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Identycznie jak <b>Portery Witnickie</b>.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<b><a href="http://4.bp.blogspot.com/-7Khc-_SCVPw/VMeJORAM1_I/AAAAAAAABLw/2KzPKNUo7RY/s1600/P1270190.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-7Khc-_SCVPw/VMeJORAM1_I/AAAAAAAABLw/2KzPKNUo7RY/s1600/P1270190.JPG" height="320" width="241" /></a></b></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Corneliusów </b>ubyło o jeden w rocznice przeterminowania. Nadal zniewalająco słodki. 7 sztuk z datą 16.12.13.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-9b7-ipAsakQ/VMeKF0o0ZeI/AAAAAAAABL8/7YSAOI2l-NA/s1600/P1270191.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-9b7-ipAsakQ/VMeKF0o0ZeI/AAAAAAAABL8/7YSAOI2l-NA/s1600/P1270191.JPG" height="261" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Stan starych <b>okocimskich porterów</b> nie zmienił się.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-EW_Cg4GymOU/VMeKfxCtX6I/AAAAAAAABME/Cj2NbV6yplc/s1600/P1270193.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-EW_Cg4GymOU/VMeKfxCtX6I/AAAAAAAABME/Cj2NbV6yplc/s1600/P1270193.JPG" height="287" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Za to nowsza wersja rozrosła się z 10 do 19 butelek. Najstarszy porter z datą 18.11.14.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-AeYu2wUtEGQ/VMeLMvzEZxI/AAAAAAAABMM/xLa1L0WJ4Xg/s1600/P1270195.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-AeYu2wUtEGQ/VMeLMvzEZxI/AAAAAAAABMM/xLa1L0WJ4Xg/s1600/P1270195.JPG" height="229" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Piwa świąteczne sezon 2013/14. O ile <b>Jurajskim </b>w piwnicy można się jeszcze pochwalić, to pozostałe dwa to zwykłe koszmarki, które pewnie zgniją nieotwarte pod ziemią. Zaskakują mnie czasem moje wybory, jeżeli chodzi o zakupy piw.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-yqmAA1vlQrc/VMeMFW2oRLI/AAAAAAAABMU/ah-ilQk0IWU/s1600/P1270197.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-yqmAA1vlQrc/VMeMFW2oRLI/AAAAAAAABMU/ah-ilQk0IWU/s1600/P1270197.JPG" height="311" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Lwówek</b>, <b>Ciechan Porter 18 Blg.</b> i <b>Krajan Porter</b> bez zmian.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-VoH6Y1YzC7c/VMeNH3xLnTI/AAAAAAAABMc/SuKfug33iMk/s1600/P1270198.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-VoH6Y1YzC7c/VMeNH3xLnTI/AAAAAAAABMc/SuKfug33iMk/s1600/P1270198.JPG" height="309" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-hvLG6p_wcFA/VMeNVykkBjI/AAAAAAAABMk/4J_6q4YwKZI/s1600/P1270202.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-hvLG6p_wcFA/VMeNVykkBjI/AAAAAAAABMk/4J_6q4YwKZI/s1600/P1270202.JPG" height="320" width="226" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-siD67dNPqr0/VMeNizyYDVI/AAAAAAAABMs/bSKN86ZH9qw/s1600/P1270203.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-siD67dNPqr0/VMeNizyYDVI/AAAAAAAABMs/bSKN86ZH9qw/s1600/P1270203.JPG" height="320" width="232" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Podobno koźlaki dubbeltowe też można z powodzeniem leżakować, dla sprawdzenia teorii <b>Brauhaus Hochstadt Doppelbock </b>z datą 06.14.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-cnjs0740doo/VMeOjLXRFnI/AAAAAAAABM4/vJUEVrH7MoE/s1600/P1270200.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-cnjs0740doo/VMeOjLXRFnI/AAAAAAAABM4/vJUEVrH7MoE/s1600/P1270200.JPG" height="320" width="143" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Bengal Lancer </b>od <b>Fullersa </b>jest refermentowany, więc mimo, że był już w mojej piwnicy rok temu, to cały czas ma sporo zapasu jeżeli chodzi o termin przydatności (22.07.15).</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-g5RX-Ax1Uwk/VMePaxgmd6I/AAAAAAAABNA/LYHLHXJe5ic/s1600/P1270201.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-g5RX-Ax1Uwk/VMePaxgmd6I/AAAAAAAABNA/LYHLHXJe5ic/s1600/P1270201.JPG" height="320" width="150" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Wracamy do porterów. <b>Grand Imperial Porter </b>- 6 sztuk (2 x 13.10.14, 4 x 27.12.13) oraz jedna sztuka <b>Grand Imperial Porter Chili </b>jeszcze z pierwszej warki - 01.02.14.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-MlcuWCvZzRs/VMeQWZ7PRrI/AAAAAAAABNI/zqMwygSVZSw/s1600/P1270204.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-MlcuWCvZzRs/VMeQWZ7PRrI/AAAAAAAABNI/zqMwygSVZSw/s1600/P1270204.JPG" height="320" width="300" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-T_yIMtKJOrQ/VMeQtJmQY_I/AAAAAAAABNQ/Q6PEZ3EhNao/s1600/P1270205.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-T_yIMtKJOrQ/VMeQtJmQY_I/AAAAAAAABNQ/Q6PEZ3EhNao/s1600/P1270205.JPG" height="320" width="139" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Żywiec Porter</b> się rozmnożył. Obecnie na stanie 17 sztuk. Najstarszy bodaj z września 2014 roku.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-Kv_2psD6Mkw/VMeRoLhYg3I/AAAAAAAABNc/FAtAQysgs4c/s1600/P1270207.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-Kv_2psD6Mkw/VMeRoLhYg3I/AAAAAAAABNc/FAtAQysgs4c/s1600/P1270207.JPG" height="315" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Schneider Aventinus Weizen-Eisbock </b>ma jeszcze sporo do terminu przydatności. Niezdatny do wypicia będzie dopiero w 2017 roku.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-MtcIk-ouBgs/VMeT2k8bKwI/AAAAAAAABNo/tLO2nWhtuKA/s1600/P1270209.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-MtcIk-ouBgs/VMeT2k8bKwI/AAAAAAAABNo/tLO2nWhtuKA/s1600/P1270209.JPG" height="320" width="175" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Dubbla Cieszyńskiego </b>planowałem kupić 5 butelek. Gdy w dzień po premierze wszedłem do <b>Tesco </b>i na półce stało 7 butelek poczułem się jak na wigilii miejskiej w Radomiu. Musiałem mieć wszystko dla siebie.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-KtwNoWTmYew/VMeV_sBohYI/AAAAAAAABN0/fQ1ybMVx1wU/s1600/P1270128.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-KtwNoWTmYew/VMeV_sBohYI/AAAAAAAABN0/fQ1ybMVx1wU/s1600/P1270128.JPG" height="245" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Flanders od <b>Szałów </b>nie cieszył się taką popularnością, nawet bez zapisów udało mi się go dostać za 29 zł.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-1ocowDjei1Y/VMeWdqwoFvI/AAAAAAAABN8/uYsfgYdd6vE/s1600/P1270134.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-1ocowDjei1Y/VMeWdqwoFvI/AAAAAAAABN8/uYsfgYdd6vE/s1600/P1270134.JPG" height="320" width="139" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Te dwa piwa to najnowszy nabytek do mojej piwnicy. Historia zakupu jest prosta. Wchodzę do <b>Centrali</b>,<b> </b>patrzę, są w promocji piwa, których nie znam. Szybkie oględziny i po pierwsze belgijskie, po drugie mocne, po trzecie tanie. Czyli idealny zespół cech dla piw, które chcą wylądować w mojej piwnicy. <b>Halen Dubbel</b> i <b>Tripel</b> z terminem do kwietnia tego roku.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-vfaM6HcOlYM/VMeYLIYNODI/AAAAAAAABOI/Jr5M3E2bAow/s1600/P1270135.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-vfaM6HcOlYM/VMeYLIYNODI/AAAAAAAABOI/Jr5M3E2bAow/s1600/P1270135.JPG" height="295" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br />Jedyne piwo w mojej piwnicy kupione w <b>Biedronce</b>. <b>Affligem Blonde </b>skusił mnie ceną (4 zł) i krajem pochodzenia (Belgia). 5 butelek z datą 25.03.16.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-gREkBNX-HhM/VMeZJRnfdRI/AAAAAAAABOQ/c9ErTNV6J1Y/s1600/P1270141.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-gREkBNX-HhM/VMeZJRnfdRI/AAAAAAAABOQ/c9ErTNV6J1Y/s1600/P1270141.JPG" height="320" width="313" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Z Holandii mam dwie butelki browaru <b>Emelisse</b>. <b>Rauchbier </b>niespecjalnie nadaje się do leżakowania, ale mocnemu <b>Dubblowi </b>czas na pewno nie zaszkodzi.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-UPWa1AGyRz8/VMeaVtQmBPI/AAAAAAAABOY/JdkVrqByj4c/s1600/P1270142.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-UPWa1AGyRz8/VMeaVtQmBPI/AAAAAAAABOY/JdkVrqByj4c/s1600/P1270142.JPG" height="320" width="231" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Limitowana do tysiąca butelek edycja <b>Szczuna </b>leżakowana przez rok w tanku. Mimo, że termin przydatności upłynął ostatniego dnia 2014 roku to mój egzemplarz na degustację jeszcze poczeka.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-Y_0yF-UUW9o/VMebaLQN7eI/AAAAAAAABOg/XshgFDdU_EI/s1600/P1270144.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-Y_0yF-UUW9o/VMebaLQN7eI/AAAAAAAABOg/XshgFDdU_EI/s1600/P1270144.JPG" height="320" width="159" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Teraz dyskontowy hit. Tani, mocny i do tego ciemny. Każdy prawdziwy Janusz zaciera w tym momencie wąsa. <b>Argus Porter </b>wyprzedał się bardzo szybko w czasie sezonu grillowego 2014 roku. Mi zostały 4 sztuki z datą 22.12.14.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/--iyScZMb2f4/VMecAh6U68I/AAAAAAAABOo/w1WcqvIK8oI/s1600/P1270146.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/--iyScZMb2f4/VMecAh6U68I/AAAAAAAABOo/w1WcqvIK8oI/s1600/P1270146.JPG" height="274" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Tego nie chciałem pić. Kupiłem <b>Białe</b>, <b>Marcowe </b>i <b>Bocka </b>w jakiejś promocji, po przejrzeniu recenzji wypiłem tylko wita. Reszta do piwnicy. <b>Marcowe</b> już przeterminowane, <b>Bock </b>zdatny do spożycia jeszcze przez niecały miesiąc.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-CeSmQxcjRWI/VMecxMyvuFI/AAAAAAAABO0/m_HrLKkHY7E/s1600/P1270150.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-CeSmQxcjRWI/VMecxMyvuFI/AAAAAAAABO0/m_HrLKkHY7E/s1600/P1270150.JPG" height="320" width="227" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Wbrew zdjęciu <b>Porteru Warmińskiego </b>mam 4 sztuki. Najstarszy z datą 03.05.14.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-Yk8VB6-OOE8/VMedQ_tNW-I/AAAAAAAABO8/sqA-2XBJc1I/s1600/P1270151.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-Yk8VB6-OOE8/VMedQ_tNW-I/AAAAAAAABO8/sqA-2XBJc1I/s1600/P1270151.JPG" height="320" width="318" /></a></div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
Teraz litewski pseudoporter - <b>Imperial Porteris</b>. Dwie sztuki z datą 11.09.14.</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-4Q4Sdmye6Jw/VMeeUX2ww2I/AAAAAAAABPQ/99oMyC_j1-U/s1600/P1270155.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-4Q4Sdmye6Jw/VMeeUX2ww2I/AAAAAAAABPQ/99oMyC_j1-U/s1600/P1270155.JPG" height="320" width="212" /></a></div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
Teraz perła z norweskiego <b>Nogne</b>. Barley wine z wędzonką i przyprawami - <b>Sunturnbrew</b>.</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-7AgcjdCfAng/VMefVBb1m4I/AAAAAAAABPY/AyIjDB_KP80/s1600/P1270156.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-7AgcjdCfAng/VMefVBb1m4I/AAAAAAAABPY/AyIjDB_KP80/s1600/P1270156.JPG" height="320" width="148" /></a></div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
Kolejny dyskontowy klasyk w mojej piwnicy. Po 3 butelki <b>Łowczego Tercetu </b>i<b> Kwartetu</b>. Oba po terminie, <b>Tercet </b>03.12.14, <b>Kwartet </b>04.12.14.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-9nZLR-Zg51M/VMeguYXskxI/AAAAAAAABPk/iHLFdqoUKm4/s1600/P1270157.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-9nZLR-Zg51M/VMeguYXskxI/AAAAAAAABPk/iHLFdqoUKm4/s1600/P1270157.JPG" height="260" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Nie wiem do końca czy <b>Happy Crack </b>pochodzący z kolaboracji <b>PINTY </b>i <b>Pracowni Piwa </b>nadaje się do leżakowanie, jednak wśród moich zapasów znalazły się 2 butelki.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-56Rgm2V01e4/VMehSbexvqI/AAAAAAAABPs/iJlVTTdcuaI/s1600/P1270161.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-56Rgm2V01e4/VMehSbexvqI/AAAAAAAABPs/iJlVTTdcuaI/s1600/P1270161.JPG" height="320" width="203" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Schneider Weisse Tap 6 </b>i <b>Floreffe Double </b>to pamiątki po wyprzedaży na zamknięcie <b>Ministerstwa Browaru</b>.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-lcGlEbwdXr0/VMeiaDGVpsI/AAAAAAAABP4/6qEcfOQbYpc/s1600/P1270167.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-lcGlEbwdXr0/VMeiaDGVpsI/AAAAAAAABP4/6qEcfOQbYpc/s1600/P1270167.JPG" height="320" width="214" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-Tsdf4NcBJ80/VMeiulOmfiI/AAAAAAAABQA/mqZ0v90vn24/s1600/P1270170.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-Tsdf4NcBJ80/VMeiulOmfiI/AAAAAAAABQA/mqZ0v90vn24/s1600/P1270170.JPG" height="320" width="215" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Pamiętny tydzień brytyjski z <b>Lidla </b>znalazł swoje miejsce w mojej piwnicy - 2 butelki refermentowanego <b>Hen's Tooth</b>.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-IPIYCYls7K0/VMekJZKhciI/AAAAAAAABQU/L18bX3t7szg/s1600/P1270169.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-IPIYCYls7K0/VMekJZKhciI/AAAAAAAABQU/L18bX3t7szg/s1600/P1270169.JPG" height="320" width="225" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Jedyny lambic w kolekcji - <b>Chapeau Lemon</b>.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-cRRcc3J45X8/VMelUdGJTwI/AAAAAAAABQc/z1ewq7Za6Y4/s1600/P1270171.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-cRRcc3J45X8/VMelUdGJTwI/AAAAAAAABQc/z1ewq7Za6Y4/s1600/P1270171.JPG" height="320" width="138" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Na <b>Brackie Imperial IPA </b>nie miałem ochoty przez wiele miesięcy. A teraz to nie ma najmniejszego sensu degustować, bo cały chmiel i tak się ulotnił.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-_ho5KBFmz0k/VMemJoXsNaI/AAAAAAAABQk/6bbSABs2gOU/s1600/P1270172.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-_ho5KBFmz0k/VMemJoXsNaI/AAAAAAAABQk/6bbSABs2gOU/s1600/P1270172.JPG" height="320" width="150" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Lvivske Porter </b>bez zmian. Nadal dwie sztuki. Daty na etykietach też się nie zmieniły.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-JFpNliPfmdo/VMemzY4hRwI/AAAAAAAABQw/ZD4XR4BywY8/s1600/P1270174.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-JFpNliPfmdo/VMemzY4hRwI/AAAAAAAABQw/ZD4XR4BywY8/s1600/P1270174.JPG" height="320" width="222" /></a></div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
</div>
<br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Do <b>Ciechan Porter 22 Blg. </b>dołączyły 2 butelki z datą 24.03.15.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-EKVj307H-fQ/VMenbOOUUSI/AAAAAAAABQ4/9glIno4nb10/s1600/P1270175.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-EKVj307H-fQ/VMenbOOUUSI/AAAAAAAABQ4/9glIno4nb10/s1600/P1270175.JPG" height="320" width="256" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Liczba <b>Komesów </b>podskoczyła do 24. 5 x <b>Poczwórny</b>, 7 x <b>Potrójny</b>, 4 x <b>Podwójny </b>i 8 <b>Porterów</b>.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-5MK1TSSqRRc/VMeoc_nrN2I/AAAAAAAABRE/REaKPZcfeOY/s1600/P1270210.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-5MK1TSSqRRc/VMeoc_nrN2I/AAAAAAAABRE/REaKPZcfeOY/s1600/P1270210.JPG" height="197" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Z rodzimych porterów został jeszcze <b>Łódzki</b>, sztuk 14.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/--UYHlA4O--M/VMeo68FPJ6I/AAAAAAAABRM/y3ZCtxkrdds/s1600/P1270224.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/--UYHlA4O--M/VMeo68FPJ6I/AAAAAAAABRM/y3ZCtxkrdds/s1600/P1270224.JPG" height="191" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
I 3 butelki zagranicznych.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-5IKtYA9twiw/VMepfkz701I/AAAAAAAABRU/wJlKfvS4pFM/s1600/P1270219.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-5IKtYA9twiw/VMepfkz701I/AAAAAAAABRU/wJlKfvS4pFM/s1600/P1270219.JPG" height="320" width="287" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Dwa losowe <b>De Moleny</b>.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-n3_DnaMcaso/VMepxBNDEpI/AAAAAAAABRc/9aE2oat8Tks/s1600/P1270215.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-n3_DnaMcaso/VMepxBNDEpI/AAAAAAAABRc/9aE2oat8Tks/s1600/P1270215.JPG" height="320" width="212" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Jeszcze kilka belgów o pochodzeniu podobnym co <b>Haleny </b>wyżej.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-31yHl-Vu9CU/VMernmoGCzI/AAAAAAAABRo/iftHK74hbYQ/s1600/P1270217.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-31yHl-Vu9CU/VMernmoGCzI/AAAAAAAABRo/iftHK74hbYQ/s1600/P1270217.JPG" height="144" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
I niestety tylko jeden <b>RIS</b>.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-8ltEcqtqNrU/VMesF7KuSoI/AAAAAAAABRw/b6i6tBYNaU0/s1600/P1270221.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-8ltEcqtqNrU/VMesF7KuSoI/AAAAAAAABRw/b6i6tBYNaU0/s1600/P1270221.JPG" height="320" width="129" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
A i bym zapomniałem. <b>Koniec Świata</b>, druga warka z datą 06.03.14. Boję się, że już skwaśniało. Wolę nie sprawdzać. A <b>Lublin to Dublin</b> sam nie wiem jak znalazł się w piwnicy.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-1EC1sz6njfg/VMes-FRJi_I/AAAAAAAABR8/_pgTTbfHTI0/s1600/P1270223.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-1EC1sz6njfg/VMes-FRJi_I/AAAAAAAABR8/_pgTTbfHTI0/s1600/P1270223.JPG" height="320" width="208" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Przejrzałem notatki i to by było na tyle z piw, które leżakuję. Są jeszcze piwa, czekające na bieżącą konsumpcję w mieszkaniu. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
W tej piwnicy panuje niższa temperatura niż w tej poznańskiej, bo jakieś 12 stopni. Jeszcze nic nie wybuchło, nawet podczas transportu, więc jestem dobrej myśli. Dajcie znać co sądzicie i co Wy trzymacie w swoich piwnicach.</div>
Marcinhttp://www.blogger.com/profile/10186051802741311335noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-6167597085677949939.post-51432806046966083042015-01-11T21:09:00.000+01:002015-01-11T21:09:22.235+01:00Hardcore powrót<div style="text-align: justify;">
Dawno mnie tu nie było. To już drugi post z rzędu, który tak zaczynam. Mam nadzieję, że ostatni, przynajmniej w najbliższym czasie. Życie, miejsce zamieszkania, a przede wszystkim internet ustabilizował mi się na tyle, że mogę wrócić do regularnego picia i pisania o piciu.<br />
<br />
</div>
<div style="text-align: justify;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-6Kq_eE9TET8/VLLWHP75ixI/AAAAAAAABKA/PuizeysOkWI/s1600/P1110131.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-6Kq_eE9TET8/VLLWHP75ixI/AAAAAAAABKA/PuizeysOkWI/s1600/P1110131.JPG" height="320" width="173" /></a></div>
<br />
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Po takiej przerwie na rozgrzewkę nosa, smaku i paluchów coś łatwego. <b>Hardcore IPA </b>ze szkockiego <b>Brew Doga</b>.</div>
<div style="text-align: justify;">
<a name='more'></a>Barwa miedziana, w piwie unoszą się drobne, pewnie drożdżowe, farfocle. Piana średnia, szybko opada, ale oblepia szkło. Aromat gęsty jak owłosienie aktorek porno z lat 70'. Zacząłem się ślinić. Iglaki, owoce egzotyczne i cytrusy. Słód w postaci karmelowo-tofee też czuję. Odczucie w ustach bardzo pełne. Żywiczna goryczka (150 IBU) nie przytłacza, nie wykręca języka. Kontra słodowa daje rade przeciwko 3 amerykańskim chmielom użytym na goryczkę. Alkohol (9,2 %) niewyczuwalny. Wysycenie średnie do niskiego.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-6g59Ub0wikg/VLLX7mPvSUI/AAAAAAAABKM/yx27ucvldcI/s1600/P1110138.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-6g59Ub0wikg/VLLX7mPvSUI/AAAAAAAABKM/yx27ucvldcI/s1600/P1110138.JPG" height="320" width="237" /></a></div>
<br />
<b>Hardcore IPA </b>zaskoczyła mnie wyraźną chmielowością nawet na miesiąc przed datą spożycia. Piwo pachnie świeżo, jakby na degustację czekało 2 tygodnie nie ponad pół roku. Polecam.<br />
<br />
Teraz o przyszłości bloga. Jak już na facebooku pisałem wyprowadziłem się z Poznania do znacznie mniejszego miasta. Nie ma tu świetnie wyposażonej <b>Centrali Piwnej</b> jedynie jakieś Piwa Świata, w którym można co najwyżej dostać klasyki z Belgii, Niemiec i Czech. Dlatego degustacje craftowych nowości odpadają, a na pewno będą rzadsze. W najbliższym czasie chciałbym zrobić dokładny remanent mojej piwnicy. Ponad 200 butelek/puszek piwa i kilkadziesiąt butelek wina wymaga uporządkowania i spisania, tak jak to miało miejsce <a href="http://degustacjepodplotem.blogspot.com/2014/03/degustacje-pod-potem-cribs.html">tutaj</a>. Z tym planem zostawiam Was i siebie.</div>
Marcinhttp://www.blogger.com/profile/10186051802741311335noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6167597085677949939.post-89332872242245963982014-10-31T19:11:00.000+01:002014-10-31T19:11:08.410+01:00Soundtrack do Piwa: Hades z Olimpu i Jimson<div style="text-align: justify;">
Dawno mnie tu nie było. Ten wpis miał powstać już w nowym mieszkaniu, jednak na mój dysk twardy trafiła płyta, która zrobiła na mnie wrażenie piorunujące jak jedynka <b>Dragged Into Sunlight</b>, filmy z <b>Patricią Rhomberg</b> albo pierwsze zaciągnięcie wędzoną herbatą. </div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #333333; font-family: arial, sans-serif;"><span style="background-color: white; line-height: 17.0300006866455px;"><span style="font-size: x-small;"><br /></span></span></span></div>
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="//www.youtube.com/embed/pPdxfdMm5Mg" width="560"></iframe><br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
<b>"Gorączka w Parku Igieł" Jimsona </b>to pierwszy przedstawiciel hip-hopu w ramach <b>Soundtracku do Piwa</b>, który połączymy z wyleżakowanym już co nieco <b>Hadesem </b>z browaru <b>Olimp</b>.<br />
<a name='more'></a></div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
Rodzime płyty hip-hopowe, które przesłuchałem od deski do deski można policzyć na kilku palcach. Ograniczają się one do ruchu psychodeliczno-licealnego (lubię go tak nazywać) - <b>Kaliber 44</b>, <b>Paktofonika</b> i dalej <b>3xKlan</b>. Z perspektywy czasu nie potrafię odmówić takiego naiwnego szczeniackiego uroku płytom spod tych trzech szyldów, ale po paru latach osłuchania z tym co na tym samym poletku działo się za granicą nawet <b>"Księga Tajemnicza Prolog"</b> traci na wartości.</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>
<span style="font-family: inherit;">Polski hip-hop na mojego ipoda wrócił dopiero niedawno za sprawą chłopaków z <b>Patokalipsy</b>. I tak od kliknięcia do kliknięcia na YouTube natrafiłem na <b>Jimsona</b>, a dokładniej na jego epkę z 2008 roku zatytułowaną <b>"Gorączka w Parku Igieł"</b>.</span><br />
Raptem 30 minut muzyki urzeka już od pierwszego mocno filmowego (film będzie kluczem do tej epki) skitu, który przechodzi w <b>"Umrę Młodo"</b>. I zaczyna się jazda. Genialny bit i <b>"ten głos, co mrozi czułych chłopców"</b> wchodzą w jedno tempo, trudno powstrzymać jęk zachwytu. Płyta od pierwszych chwil absorbuje, nie da się jej puścić po cichu i skupić na czymś innym. W zwyczaju mam podczas pisania <b>Soundtracku </b>odtwarzać muzykę o której piszę. W przypadku <b>Jimsona </b>to jest niemożliwe. Myśli automatycznie skupiają się na słowach, ale nie tych wbijanych w klawiaturę, tylko na tych z wersów słupskiego rapera.<br />
<br />
Pisałem o filmowości <b>"Gorączki"</b>. Jest ona pocięta skitami, intrami, melorecytacjami. Normalnych kawałków mamy raptem 5 na 12. Taki zabieg na pewno wzbogaca płytę w klimat i sprawia, że jest łatwiejsza w odbiorze dla ludzi nie obcujących z hip-hopem na co dzień. Dodatkowym smaczkiem są nawiązania do filmu <b>"Urodzeni Mordercy"</b>. Przez płytę przewijają się bohaterowie, sceny, cytaty z tego pewnie kultowego dla kogoś filmu. Mój kontakt z nim ograniczył się do ściągnięcia z torrentów i liczenia, że wykrzesam z siebie ochotę, żeby go obejrzeć. Nie udało się.<br />
<br />
<b>Jimson </b>stworzył dzieło prawie idealne. Ja znalazłem tutaj dwa zgrzyty. Pierwszy to utwór <b>"Twarze"</b>. Sama piosenka jest niczego sobie, tylko nie pasuje do klimatu płyty. Teksty typu: "nawet Żyd spuściłby się na bar micwie w ryj", "masz mojego chuja w uchu, słyszysz, że nadchodzę" czy kultowy w pewnych kręgach i często cytowany (Penx - Bragger, freestyle Ensona z półfinału WBW 2009) "wyrucham cię w dupę jak Roman Polko" tłumią aspirację płyty do sztuki wyższej, przynajmniej na chwilę.<br />
Drugi zgrzyt jest bardziej przyziemny i dotyczy wymowy słowa "płacą". Przesłuchajcie dokładnie "<b>Eenie-meenie-miney-moe" </b>zrozumiecie o co mi chodzi. Mnie to irytuje przy każdym przesłuchaniu.<br />
<br />
Sprawdzone info - <b>"Gorączki" </b>słucha się świetnie w zamglone, jesienne popołudnie w drodze do znienawidzonej pracy. A co po pracy? <b>Hades</b>. Będzie to mój pierwszy kontakt z tym piwem. Mimo, że kupiłem 5 butelek po recenzjach, które wykazywały sporą alkoholowość tego RIS'u zdecydowałem się leżakować wszystkie. Sprawdźmy czy te parę miesięcy zmieniło profil tego piwa.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-kl4V9yNTNMg/VFPJMsVirGI/AAAAAAAABJc/ptwTMofqAAs/s1600/PA310003.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-kl4V9yNTNMg/VFPJMsVirGI/AAAAAAAABJc/ptwTMofqAAs/s1600/PA310003.JPG" height="320" width="179" /></a></div>
<br />
Piana średnia opada powoli, pęcherzyki drobne i średnie w kolorze jasnobrązowym. Barwa nieprzejrzysta, czarna. Aromat ciemny bez alkoholu. Papryczkowa pikantna nuta obecna, przy głębszym wdechu gryzie w przełyk. Wiśnia na granicy percepcji. Po kilku łykach uderza goryczka o mocy wyższej niż się spodziewałem. Na goryczkę składa się chmiel, palone słody, a dopiero na trzecim miejscu alkohol. Pieprzne pieczenie czuć dopiero w gardle. Poza tym w smaku jest dość ubogo. Trochę kawy, kakao, ciemnej czekolady i tyle. Jak na <b>Russian Imperial Stout</b> za mało, żeby wywołać efekt wow. Przydałaby się też jakaś słodka kontra. Wysycenie niskie do średniego.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-CsJvmyXnF68/VFPIyzONXiI/AAAAAAAABJU/cHiVf_TGgO8/s1600/PA310015.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-CsJvmyXnF68/VFPIyzONXiI/AAAAAAAABJU/cHiVf_TGgO8/s1600/PA310015.JPG" height="320" width="277" /></a></div>
<br />
Mimo, że <b>Hades </b>jakoś mnie nie zachwycił to i tak przyjemnie było go odkopać z piwnicy i przekonać się, że nie jest już/jednak alkoholowym koszmarkiem. Do <b>"Gorączki w Parku Igieł" </b>przypasował degustacyjną gęstością, do pogody - zdolnością do rozgrzewania. Etykieta najlepsza jaką wypuścił browar <b>Olimp</b>. Patent z woskiem na kapslu i szyjce butelki genialny. Wam polecam złapać jakiś RIS, porter, w każdym razie coś gęstego i zagłębić się w dźwięki opisanej wyżej epki <b>Jimsona</b>.</div>
Marcinhttp://www.blogger.com/profile/10186051802741311335noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6167597085677949939.post-63343580266340270892014-09-08T19:27:00.000+02:002014-09-08T19:30:32.554+02:00Przegląd polskich Weizenbocków<div style="text-align: justify;">
Polski rynek piw rzemieślniczych zaczyna się powoli nasycać tymi wszystkimi chmielonymi wynalazkami zza oceanu, które niczym Scorpion przyciągają do siebie ludzi. Coraz więcej browarników zabiera się za klasyczne style rodem ze Starego Kontynentu. Była moda na <b>Wity</b>, potem niewypał w postaci lansowania polskiego chmielu, a w przeciągu ostatnich kilku miesięcy w polskim piwnym rzemiośle pojawiło się pewnie więcej <b>weizenbocków</b> niż przez całą moją pełnoletność i okres burzliwego dojrzewania.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-NaRTI4puoLY/VA3ix-oiiXI/AAAAAAAABIc/WFNtu244ohE/s1600/P9080008.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-NaRTI4puoLY/VA3ix-oiiXI/AAAAAAAABIc/WFNtu244ohE/s1600/P9080008.JPG" height="320" width="280" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
I właśnie z tą teutońską klasyką z lechistańskiego podwórka zmierzę się dzisiaj. Butelki są 3. <b>Córa Koryntu</b>, wdzięcząca się na etykiecie do króla <b>Jana Olbrachta</b>, dalej dokokszony uber-centaur <b>Kentauros </b>z <b>Olimpu</b>, a na koniec browar, którego kocham nienawidzić, czyli <b>Doctora Brew </b>i jego<b> </b><b>Australian Weizenbock</b>.</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<a name='more'></a><br />
<div style="text-align: justify;">
Kolejność nie jest przypadkowa. <b>Córa </b>jest odrobinę lżejszego kalibru, <b>Autralian Weizenbocka </b>zostawiam na koniec ze względu na użycie sporej ilości chmielu.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Lecimy z <b>Córą Koryntu</b>. Piana niska, właściwie ograniczyła się tylko do cienkiego pierścienia. Barwa miedziana, mętna. Zaraz po odkapslowaniu zaciągnąłem się wprost z butli i pomyślałem: "to jest to, tego mi brakowało". I rzeczywiście sporo wody upłynęło od degustacji ostatniego <b>weizenbocka</b>. W aromacie klasyka. Banany i lekki karmel. Goździki dopiero gdzieś na finiszu. Jest jakaś chrupkość w tym zapachu, porównałbym go do ciasteczek bananowych. Alkohol świetnie ukryty. Trzonem smaku również jest banan. <b>Córa </b>jest pełna i kremowa. Ciekawe jest, że występują w tym piwie trzy różne smaki. Profil jest zdecydowanie słodki, ale nie brakuje goryczki (no głównie alkoholowej, ale zawsze) i cytrusowej, rześkiej kwaśności. Wysycenie średnie. Etykieta pod tytułem "Hue, hue seks oralny, hue, hue". Gimnazjalny humor średnio pasuje do <b>weizenbocka</b>.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-yEF6S3lhPCc/VA3jPMk2XZI/AAAAAAAABIk/MqMkslTjzzk/s1600/P9080014.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-yEF6S3lhPCc/VA3jPMk2XZI/AAAAAAAABIk/MqMkslTjzzk/s1600/P9080014.JPG" height="320" width="222" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Teraz kaliber wyższy o 1,5 punktu procentowego, jeżeli chodzi o ekstrakt i pół punktu procentowego, jeżeli chodzi o alkohol. To chyba niezbyt dużo biorąc pod uwagę, że <b>Kentauros </b>dumnie nazywa siebie <b>double weizenbockiem</b>. Ale trzeba przyznać, że w pokalu prezentuje się majestatycznie. Spora piana, kolor bardzo ciemny, jedynie pod światło ocierający się o rubin. Szkoda, że w aromacie nie jest tak pozytywnie. Banan miesza się z alkoholem. W porównaniu z <b>Córą</b>, <b>weizenbock </b>z <b>Olimpu </b> jest mniej złożony. Może przewija się tam jeszcze odrobina przypraw korzennych i melanoidynowego wypieku, ale to by było na tyle. W smaku uderza palono-alkoholowa goryczka. To nie jest cecha, której spodziewałbym się po <b>weizenbocku</b>. No zdecydowanie brakuje temu piwu głębi. Paloność wybija się ponad wszystko. Wysycenie średnie. I czyżby <b>Olimpowi </b>skończyły się butelki euro? To miał być ich znak rozpoznawczy. Co więcej musiały skończyć się dość nagle, bo etykieta jest przystosowana zdecydowanie do butelki o większym obwodzie niż vichy. Końce nachodzą na siebie, co nie umożliwia przeczytanie części składu. Za to minus.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-nq0gIoCrFNc/VA3jlfVAP_I/AAAAAAAABIs/AC24cwfpv5I/s1600/P9080018.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-nq0gIoCrFNc/VA3jlfVAP_I/AAAAAAAABIs/AC24cwfpv5I/s1600/P9080018.JPG" height="320" width="222" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Po przerwie na obiad wracam do ostatniego z przygotowanych przeze mnie <b>weizenbocków</b>. <b>Doctor Brew </b>zaprezentuje nowocześniejsze oblicze <b>pszekoźlaka</b>. Klasyczny niemiecki styl został nachmielony australijskimi odmianami chmielu. Zobaczmy jak wyszło. Pierwsze wrażenie? Pieni się jak pojebane. Po przelaniu do szkła z butelki nadal wypływa piana i nie może przestać. Chyba <b>Doctor Brew </b>ma jakiś patent na perpetuum mobile. Abstrahując, prezentuje się nieźle. Ładny pomarańczowy kolor i spora piana, szkoda tylko, że tak szybko opadła. Wbrew pozorom chmiel nie nadaje tonu aromatowi. Jest sporo miejsca dla nut typowych dla <b>weizenbocka</b>. Zapach to głównie słodkie owoce podbite korzennymi przyprawami. Przyjemne, ale wyróżnia się na tle niemieckich pierwowzorów. W smaku nie tak pełne jak poprzednicy. Mimo woltażu wydaje się być idealne do schłodzenia i picia w upalny dzień (ja wszystkie piwa z dzisiejszej degustacji piłem w temperaturze pokojowej). No nie ma tego feelingu, pisząc brzydko, picia <b>weizenbocka</b>. Wysycenie, jak wyżej, średnie. Zachodni minimalizm już od jakiegoś czasu jest znakiem rozpoznawczym <b>Doctora Brew</b>. Tak jak głupoty pisane z tyłu butelki. Tutaj osiągnęły nowy poziom. Nazwałbym go "Trip gimnazjalisty, który przećpał WoWa albo LoLa".</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-CK9zxH-B10s/VA3j4WnwkHI/AAAAAAAABI0/nEExmL0tDn4/s1600/P9080030.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-CK9zxH-B10s/VA3j4WnwkHI/AAAAAAAABI0/nEExmL0tDn4/s1600/P9080030.JPG" height="320" width="209" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Z powodu wolnego mogłem sobie przeciągnąć tą degustację na cały dzień. Mimo to czuję, że te 3 około 7% <b>weizenbocki </b>dały mi w kość i co ważniejsze w głowę. Pisząc ogólnie było całkiem smakowicie. Na pewno najlepszym piwem była <b>Córa Koryntu</b>. Klasyczna, gęsta, rasowy <b>pszekoźlak </b>na jesienne wieczory. Zawiódł <b>Olimp</b> przedstawiając napój o charakterze mocno alkoholowym i cechami bardziej charakterystycznymi dla stoutu. Jakkolwiek ciężko mi to napisać to <b>Australian Weizenbock </b>mi smakował, ale to nie był <b>weizenbock</b>. Bliżej temu do jakiegoś <b>ale </b>z elementami pszenicznymi. Wiem, że w zestawieniu zabrakło <b>weizenbocka </b>od <b>Kormorana</b>, zdecydowałem się jednak na zdegustowanie piw, których jeszcze nie piłem.</div>
Marcinhttp://www.blogger.com/profile/10186051802741311335noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6167597085677949939.post-49677499821692230442014-09-04T18:41:00.000+02:002014-09-04T18:41:06.251+02:00Krótka Piwka 14 - Cydry<div style="text-align: justify;">
My tu gadu-gadu, a lato się skończyło i urlop się skończył. Wracając z <b>Centrali Piwnej</b> znalazłem dzisiaj na chodniku oficjalnego, pierwszego kasztana otwierającego jesień 2014. Żeby powspominać upalny lipiec, przepacanie ciuchów w robocie oraz lody tradycyjne z Piły dzisiaj w <b>Krótkiej </b>trzy cydry.</div>
<br />
<b>Cydr Ignaców</b><br />
<div style="text-align: justify;">
Po pierwsze, nie pamiętam kiedy ostatnio tyle wysiłku sprawiło mi odkręcenie kapsla twist-off. W <b>Ignacowie </b>kapslują chyba kilkoma kapslownicami po kolei. Sam cydr niczego sobie. Piękna, idealnie przejrzysta słomkowa barwa. Aromat jabłkowy, lekko kwaskowy z lekką nutą landrynkową. W smaku półwytrawny, lekko gryzie w język, przy tym bardzo pijalny. Jabłko jest naturalne, mimo obecności odrobiny owocu rodem z cukierków dla dzieci. W sam raz na opłakiwanie końca lata i przywitanie jesieni.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/--RlME9mRhpo/VAiSe4J2w6I/AAAAAAAABH8/2xSdrYSjB58/s1600/P9030002.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/--RlME9mRhpo/VAiSe4J2w6I/AAAAAAAABH8/2xSdrYSjB58/s1600/P9030002.JPG" height="320" width="242" /></a></div>
<br />
<a name='more'></a><br />
<b>Warka Berry, Warwin</b><br />
Chciałem zacząć od opisania koloru, ale nie chcę się zbłaźnić przed kobietami, które czytają mojego bloga. W pokalu <b>Warka Berry </b>prezentuje się bardzo zgrabnie. Jest przejrzysta i lekko bąbluje. Aromat bardzo landrynkowy. Zdecydowanie brakuje tutaj naturalności, lekkiej kwasowości, która by uwierzytelniła owoce leśne użyte w tym napitku. Pierwsze siorbnięcie i słodycz uderza w podniebienie. Zdecydowanie za słodkie. Smakuje jak syrop rozcieńczony zbyt mała ilością wody. Na finiszu bardzo delikatna goryczka. Wysycenie wysokie, zapychające.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-jw2CrLXBpWA/VAiTHhskjGI/AAAAAAAABIE/qS29oTlJMgA/s1600/P9040009.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-jw2CrLXBpWA/VAiTHhskjGI/AAAAAAAABIE/qS29oTlJMgA/s1600/P9040009.JPG" height="320" width="233" /></a></div>
<br />
<b>Warka Perry, Warwin</b><br />
Zapachu gruszki prawie w ogóle już nie kojarzę. Nie pamiętam, kiedy ostatnio jadłem ten owoc. Nie sądzę, żeby gruszkowy napój od <b>Warwinu </b>przypomniał mi profil sensoryczny tego owocu. Aromat niezbyt przyjemny, trochę rozpuszczalnika i maślane owoce. W smaku ta gruszka taka masłowata jest. <b>Perry </b>nie jest zalepiająco słodka jak <b>Berry</b>. Na finiszu pojawia się kwaśna nuta. Wysycenie niższe, choć to może kwestia hardego nalewania. Niepijalne nawet po mocnym schłodzeniu. Nie polecam.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-x1yqTrBuHqQ/VAiTgYdq-rI/AAAAAAAABIM/aeaIr8F5HB8/s1600/P9040023.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-x1yqTrBuHqQ/VAiTgYdq-rI/AAAAAAAABIM/aeaIr8F5HB8/s1600/P9040023.JPG" height="320" width="237" /></a></div>
<br /></div>
Marcinhttp://www.blogger.com/profile/10186051802741311335noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6167597085677949939.post-76863666774063394172014-08-25T16:38:00.001+02:002014-08-25T16:38:57.687+02:00Horror klasy B z dobrym trailerem<div style="text-align: justify;">
Wracam z wakacji to wypadałoby jakimś mocnym akcentem powrócić do blogowania. Wpatruję się właśnie w gustowną czerń etykiety <b>Happy Crack</b>, piwa będącego wynikiem współpracy <b>PINTY</b> i <b>Pracowni Piwa</b> z okazji otwarcia firmowych pubów tych dwóch browarów.<br />
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-WfLBKIX48I0/U_tITAdiLyI/AAAAAAAABHo/CrSxrPzexLk/s1600/P8250001.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-WfLBKIX48I0/U_tITAdiLyI/AAAAAAAABHo/CrSxrPzexLk/s1600/P8250001.JPG" height="320" width="137" /></a></div>
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Przekręcam butelkę w poszukiwaniu składu, jakiejś chwytliwej dykteryjki albo chociaż danych o zawartości alkoholu i ekstrakcie. I znajduję zdawkowe: "<b>Pół litra horroru w gatunku Black Sahti</b>". Przyzwyczaiłem się do bardziej rozbudowanych anegdotek na etykietach. Za to na skład nie ma co narzekać. <b>Jest wędzonka, amerykański chmiel, pędy sosny, jałowiec w dwóch odsłonach (owoce i gałęzie), a całość przefermentowały fińskie drożdże piekarskie.</b> Po lekturze takiego składu nasuwa się jedno pytanie. Jak to może smakować? Jest tylko jeden sposób, żeby się o tym przekonać.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
<a name='more'></a></div>
<div style="text-align: justify;">
Po przelaniu do Teku piany prawie nie było. Tylko przez pierwsze sekundy utrzymał się cienki kożuszek. Barwa <b>Happy Crack </b>wydaje się być czarna, jednak pod światło okazuje się być brunatną. Aromat jest duszny. Pierwszy raz używam tego słowa przy ocenie piwa, ale wydaje mi się najodpowiedniejsze. Zapach jest gęsty, ciężki, przy tym niezbyt intensywny. Z konkretów, banany, lekka ziemistość i niestety alkohol. Chmielu nie czuję, podobnie z palonością. Wędzonka na granicy percepcji i wkręcenia jej sobie. Na języku dosyć gęste. Na finiszu goryczkowe z jednej strony z powodu palonych słodów jak i alkoholu. Wędzonka w smaku dużo wyraźniejsza niż w aromacie. No i warto odnotować, że na kubkach smakowych pojawia się gorzka czekolada. Wysycenie nie istnieje.<br />
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-ANbmZpTQCQ0/U_tIEK8GNeI/AAAAAAAABHg/0LokmaBGcWc/s1600/P8250009.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-ANbmZpTQCQ0/U_tIEK8GNeI/AAAAAAAABHg/0LokmaBGcWc/s1600/P8250009.JPG" height="320" width="212" /></a></div>
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
A gdzie jest jałowiec i sosna? Właśnie to pytanie pojawiło się w mojej głowie zaraz po degustacji. Ani w nosie, ani na języku nie ma śladu żadnej z tych roślin. A szkoda, bo na te dwa elementy liczyłem najbardziej. <b>Happy Crack </b>to na pewno coś nietypowego, ale w zestawianiu skład kontra gotowy produkt to skład wypada lepiej. Oferuje znacznie więcej niż dostajemy. Oczekiwania miałem duże, nawet bardzo duże i owoc współpracy <b>PINTY </b>i <b>Pracowni Piwa </b>im nie sprostał. To piwo jest dobre na raz, tak by poznać o co chodzi, rozszerzyć horyzonty swojego alkoholizmu. Ja do <b>Happy Cracka </b>już nie wrócę. Za to etykieta wybitna.</div>
Marcinhttp://www.blogger.com/profile/10186051802741311335noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6167597085677949939.post-47221258271712653302014-08-07T16:09:00.000+02:002014-08-07T16:09:34.541+02:00Coś nie tak Lagerowczyku, boisz się, że coś poczujesz?<div style="text-align: justify;">
Czas rozpakować zestaw <b>Classic Ales</b> przywieziony z odległego, angielskiego Tesco przez moją wspaniałą konkubinę. Spośród tych sześciu piw, które mogliście zobaczyć na facebooku, na pierwszy rzut wybrałem <b>Hobgoblina </b>z browaru <b>Wychwood</b>. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-g4hoU1h224E/U-OIOKNnNAI/AAAAAAAABE8/6irph4NlJMc/s1600/P8070306.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-g4hoU1h224E/U-OIOKNnNAI/AAAAAAAABE8/6irph4NlJMc/s1600/P8070306.JPG" height="320" width="137" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Piwa z tego browaru zawsze kusiły mnie z półek poznańskich sklepów piwnych swoimi nietuzinkowymi etykietami. Jednak nazwa żadnego z nich nie wylądowała na paragonie, z którym wychodziłem ze sklepu, głównie z powodu ceny (kilkanaście polskich dolarów). Tym bardziej się cieszę, że teraz nadarzyła się okazja spróbowania flagowego piwa browaru <b>Wychwood</b>.</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<a name='more'></a><br />
<div style="text-align: justify;">
<b>Wychwood </b>jest dla mnie browarem wyjątkowym z powodu jednego zdania będącego sloganem <b>Hobgoblina </b>- <b>"What's the matter Lagerboy, afraid you might taste something?"</b>. Niby puściutkie pytanie retoryczne, a jednak ta bezpośredniość, złamanie tematu tabu, zburzenie czwartej ściany, i pisząc wprost, obrażenie potencjalnego klienta, ujęło mnie bardziej niż wszystkie akcje reklamowe chłopaków z <b>Brew Doga</b>. Jest w tym zdaniu pewna magia, która wywołuje erekcję mieszków włosowych na moich przedramionach. Ależ liryczny dzisiaj jestem. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/-p9u8xje0xOM/U-NhQ9eJZTI/AAAAAAAABEk/8NQbKIca-Uk/s1600/_48187156_cameron_obama_beer.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-p9u8xje0xOM/U-NhQ9eJZTI/AAAAAAAABEk/8NQbKIca-Uk/s1600/_48187156_cameron_obama_beer.jpg" height="180" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Po lewej premier Wielkiej Brytanii, po prawej Lagerboy ze Stanów Zjednoczonych</td></tr>
</tbody></table>
<div style="text-align: justify;">
Właśnie przez to hasło w 2006 roku na browar została złożona skarga do <b>Advertising Standards Authority</b>. W skrócie jakiś lagerowczyk uznał, że ten slogan jest agresywny i obraźliwy. Skargę oddalono. Lagerowczykiem okazał się również miłościwie panujący Amerykanom Barack Obama, który na spotkaniu G20 oświadczył, że <b>Hobgoblina </b>najchętniej wypiłby mocno schłodzonego, co kłóci się z wyspiarską sztuką podawania piwa. <b>Wychwood </b>podchwycił gafę i wypuścił koszulki z nadrukiem <b>"What's the matter Obama, afraid you might taste something?"</b>. Na to pytanie Obama nie odpowiedział.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Tyle historii przeddegustacyjnych, teraz degustacja. Piana spora przy nalewaniu, ale szybko opada do nierównego kożucha. Kolor wiśniowy, ładny, głęboki, idealnie klarowny. W aromacie karmel, a nawet toffi. Słodki, ale nie zamula. Zapachowi rześkości dodają nuty owocowe. Na języku kremowe i pełne. Wytrawne, z kwaśnym popiołowym finiszem. Chmiel bardzo delikatnie zaznaczony. Wysycenie niziutkie.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-d1eXC7BD4wo/U-OH3IzCibI/AAAAAAAABE0/0ItEcDORRmw/s1600/P8070316.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-d1eXC7BD4wo/U-OH3IzCibI/AAAAAAAABE0/0ItEcDORRmw/s1600/P8070316.JPG" height="320" width="210" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
I tak jak było napisane na kartonie z Tesco -<b> Classic Ales</b>, dostałem klasyczne brown ale (?). Bardzo barowe, sesyjne. Z przyjemnością dosiadłbym się do 4-paka <b>Hobgoblinów</b>. Pije się bardzo przyjemnie, niekoniecznie szybko. I to tyle i aż tyle. Życzyłbym sobie, żeby takie piwa była dostępne w cenie 2 zł w polskim Tesco. A i muszę jeszcze wspomnieć o etykiecie. <b>Wychwood </b>ma bardzo spójną koncepcję dla wszystkich swoich piw. Okraszone zostały postaciami z anglosaskich legend. Mimo, że estetyka fantasy jest mi dość odległa, to nie da się nie docenić <b>Hobgoblina </b>(patrząc na nos, najprawdopodobniej żydowskiego pochodzenia) z ety. Zresztą sama butelka jest bardzo ładna. Przy szyjce latają wiedźmy podobne do tych z koszulek <b>Cultes des Ghoules</b>.</div>
Marcinhttp://www.blogger.com/profile/10186051802741311335noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-6167597085677949939.post-88096632263366671142014-07-28T16:08:00.001+02:002014-07-28T16:08:47.747+02:00Soundtrack do Piwa: Metropolis z Radugi i Cult of Luna<div style="text-align: justify;">
Gdy zobaczyłem, że debiutanckim piwem z nowego browaru <b>Raduga </b>będzie <b>AIPA </b>o nazwie <b>Metropolis</b>, wiedziałem, że na moim blog pojawi się wpis z cyklu <b>Soundtrack do Piwa</b>. Pierwsze skojarzenie - <b>Cult of Luna </b>i ich ostatni album <b>Vertikal</b>.<br />
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-MQ-Ylq6s-O4/U9ZQjma6nAI/AAAAAAAABEA/KkUurOqidZw/s1600/P7280313.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-MQ-Ylq6s-O4/U9ZQjma6nAI/AAAAAAAABEA/KkUurOqidZw/s1600/P7280313.JPG" height="320" width="131" /></a></div>
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;">Skojarzenie było płytkie jak Warta latem. <b>Vertikal </b>nawiązuje do filmu <b>Metropolis</b>. A piwo z <b>Radugi </b>ukradło nazwę właśnie tej perle niemieckiej kinematografii. Uprzedzając, perły nie widziałem, ale o <b>Cult of Luna </b>parę wersów mogę napisać.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<a name='more'></a><b style="text-align: justify;"><br /></b>
<br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: inherit;"><b><span style="line-height: 115%;">Cult of Luna<span class="apple-converted-space"> </span></span></b><span style="line-height: 115%;">poznałem przy
okazji premiery ich piątej płyty w 2008 roku zatytułowanej<span class="apple-converted-space"> </span><b>Eternal Kingdom</b>. Album oczarował mnie z miejsca wspaniałym klimatem, gęstą jak powietrze
w Chorzowie atmosferą i przede wszystkim nieznośnie niepokojącym konceptem.
Czyniąc długą historię krótką, panowie wchodzą do studia, które okazuje się być
byłym zakładem psychiatrycznym. Tam znajdują notatki jednego z pacjentów,
niejakiego Holgera Nilssona, który został oskarżony o utopienie swojej żony. W
zapiskach wyjawia on motywację morderstwa. I tutaj całość zaczyna się
komplikować. Okazuje się, że zupa nie była za słona tylko połowa szwedzkiej
mitologii wydała wyrok na panią Nilsson. Całą historię możecie zgłębić w czymś
a'la audiobook zatytułowanym<span class="apple-converted-space"> </span><b>Eviga Riket<span class="apple-converted-space"> </span></b>z 2010 roku. I tak przez lata wyglądała historia tego albumu. Jednak w
2012 zespół wyjawił, że cały koncept płyty był tylko prztyczkiem wymierzonym w
zadarte nosy muzycznych dziennikarzy. Nie było żadnego morderstwa, szpitala psychiatrycznego ani notatek. Mimo że po tym oświadczeniu<span class="apple-converted-space"> </span><b>Eternal Kingdom<span class="apple-converted-space"> </span></b>stracił kapkę
uroku, nadal uwielbiam do niego wracać.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="//www.youtube.com/embed/9h7wVVfbcsQ" width="560"></iframe>
<br />
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Po 5 latach od wydania <b>Eternal Kingdom</b> panowie z <b>Cult of Luna </b>postanowili wyjść z mroków szwedzkich lasów i zagłębić się w szare i symetryczne miasto przyszłości. <b>Vertikal </b>w uproszczeniu jest taką municypalną wersją <b>Eternal Kingdom</b>. Tak samo niepokojący, wbijający się w głowę słuchacza stalowym młotem. W <b>Vertikal</b> każdy dźwięk jest zimny, wykalkulowany, jak w maszynie bez części zamiennych, która nie ma prawa się zepsuć. Całość podbita zostaje sporą dozą delikatnych melodii, które pasują do technicznego obrazu całości. Koncept tej płyty nie jest określony tak jasno jak w przypadku <b>Eternal Kingdom</b>. Pewnie obejrzenie <b>Metropolis </b>wyjaśniłoby wiele kwestii.<br />
<br /></div>
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="420" src="//www.youtube.com/embed/0-iqGXQW_mk" width="560"></iframe>
<br />
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Opisałem tylko dwie pozycje z bogatej dyskografii Szwedów. Gdybym miał wyróżnić jeszcze jeden album, wskazałbym na <b>Somewhere Along the Highway</b>, który przedstawia spokojniejsze oblicze szwedzkiego septetu. Niemniej zachęcam do zapoznania się ze wszystkimi wydawnictwami <b>Kultu Luny</b>.<br />
<br />
Tyle o muzyce. Piwny fragment tego wpisu zacznę od etykiety <b>Metropolis</b>, która narzuca skojarzenia z przyszłością, ale nie taką spod znaku <b>Cult of Luna </b>i filmu, ale lekko steampunkową. Sam styl graficzny przywodzi na myśl komiksy i może kojarzyć się z etykietami włoskiego browaru <b>Lambrate</b>. Generalnie podoba mi się.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-nlq1YcbVjJg/U9ZXai5QKpI/AAAAAAAABEQ/g8nTTJ0sB1A/s1600/P7280314.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-nlq1YcbVjJg/U9ZXai5QKpI/AAAAAAAABEQ/g8nTTJ0sB1A/s1600/P7280314.JPG" height="320" width="210" /></a></div>
<br />
Samo piwo jest bardzo zmętnione, pomarańczowe. Piana niska, ale opada powoli. Aromat maślano-amerykański. Chmiel dokładnie wymieszał się z diacetylem tworząc masło cytrusowe (?). Jest to wada, ale jakoś specjalnie nie odrzuca. W smaku jest podobnie, chmiele głównie dodają <b>Metroplis</b> nut owoców cytrusowych. Deklarowana goryczka to 60 IBU i chyba tyle jest. IBY zostają na języku przez chwilę, ale nie ośmielę się nazwać tej goryczki nieszlachetną. Piwo wchodzi bez zarzutu mimo dość mocnego diacetylu. Wysycenie niskie do średniego.<br />
<br />
W trakcie recenzowania samego piwa puściłem sobie EPkę <b>Cult of Luna </b>zatytułowaną <b>Vertikal II</b>. To minialbum z trzema piosenkami, które nie załapały się na podstawowy <b>Vertikal </b>oraz jeden remix autorstwa Justina Broadricka znanego z <b>Jesu </b>czy <b>Godflesh</b>. Muszę przyznać, że trudno nazwać te utwory odrzutami. Może są łagodniejsze niż sama <b>Vertikal</b>, ale na pewno nie są słabsze.<br />
<br />
Zmierzając ku końcowi, <b>Cult of Luna </b>polecam w każdym wydaniu. Przed <b>Metropolis </b>ostrzegam ludzi uczulonych na masło w piwie. Nie jest to browar, przez które wyskoczycie ze skarpet i sandałów, ale na pewno da się je wypić bez skrzywienia. Czekam teraz na kolejne wypusty <b>Radrugi</b>, ciekaw jestem czy nawiązywanie do filmowych klasyków stanie się ich znakiem rozpoznawczym.</div>
Marcinhttp://www.blogger.com/profile/10186051802741311335noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6167597085677949939.post-32677553754326886112014-07-27T17:06:00.001+02:002014-07-27T17:06:42.873+02:00Rhino i Kuguar z Widawy<div style="text-align: justify;">
Naładowałem <b>PEKĘ</b>,<b> </b>także wreszcie mogłem udać się do <b>Centrali Piwnej</b>. W lodówce czekał na mnie zwierzyniec z <b>Widawy</b>. Jak wiadomo ceny piw z <b>Gospody pod Czarnym Kurem </b>i od <b>Kopyra </b>przystępnością nie powalają, więc zdecydowałem się na dwa. Wędzona <b>APA</b>, czyli <b>Rhino </b>oraz bardziej klasyczny <b>Kuguar</b>, <b>American India Pale Ale</b>.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-mnIaZ2aDxHM/U9UR-nSh3JI/AAAAAAAABDc/dSRNg6ZtKyI/s1600/P7270311.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-mnIaZ2aDxHM/U9UR-nSh3JI/AAAAAAAABDc/dSRNg6ZtKyI/s1600/P7270311.JPG" height="320" width="214" /></a></div>
<br />
Żar się z nieba leje, uszy pocą się pod słuchawkami, a do karku lepią się włosy. Gorzej nie będzie, chyba czas spróbować schłodzonego <b>Nosorożca</b>.<br />
<br />
<br />
<a name='more'></a><br />
Barwa mgliście pomarańczowa. Piana całkiem duża, opada powoli do dziurawego kożucha. Aromat słodki z wędzonką, większą niż się spodziewałem. Połączenie słodyczy z dymem nasuwa skojarzenie z klasyką z <b>Bambergu</b>. Tylko tutaj słodycz ma źródło w amerykańskich chmielach, nie w słodowych melanoidynach. Im dużej piwo stoi w szkle, tym więcej wędzenia się pojawia. W smaku wytrawne, ale goryczka nie jest przesadzona. Właściwie to jest najwyżej średnia, co mi kompletnie nie przeszkadza, tylko koliduje z wizją piwa warzonego przez <b>Tomka Kopyrę</b>. Na finiszu pojawia się taki chrupki (?) posmak. Trudno mi go nazwać, jakby świeża, chrupiąca skórka od chleba albo właśnie wyjęte z piekarnika ciasteczka. Wysycenie średnie.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-qR1R1nCnOCc/U9UTrrGcWoI/AAAAAAAABDo/Mo6EisJuSPo/s1600/P7270314.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-qR1R1nCnOCc/U9UTrrGcWoI/AAAAAAAABDo/Mo6EisJuSPo/s1600/P7270314.JPG" height="320" width="240" /></a></div>
<br />
No i <b>Kuguar</b>. Piana opadła błyskawicznie. Barwa bursztynowa mętna. W aromacie dziwne. Niby <b>AIPA</b>, ale żadna poprzednia tak nie pachniała. Migdały, marcepan - tak mi się kojarzy. Tak chyba kończy się zmieszanie intensywnej sosny z owocami tropikalnymi w zapachu. W smaku goryczka wyższa niż w przypadku <b>Nosorożca</b>. Na języku więcej żywicy i sosnowych igieł niż owoców egzotycznych. Wracając do goryczki, nie zalega zbyt długo, profil ziołowy. Wysycenie średnie do wysokiego.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-NFknkX_LDF0/U9UUC53OdcI/AAAAAAAABDw/-7YMmypCE1g/s1600/P7270325.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-NFknkX_LDF0/U9UUC53OdcI/AAAAAAAABDw/-7YMmypCE1g/s1600/P7270325.JPG" height="320" width="231" /></a></div>
<br />
Udało się trochę schłodzić tymi dwoma zwierzakami z <b>Chrząstawy Małej</b>. <b>Nosorożec </b>podszedł zdecydowanie lepiej. Jest sesyjny, pijalny i przy tym wszystkim jakiś. Połączenie wędzenia z amerykańskim odmianami chmielu wychodzi świetnie. Z <b>Kuguarem </b>jest trochę gorzej. No nie podszedł mi. Zbyt ziołowy, za mało owoców i wydawał się przyciężkawy. Jednak zaliczam to spotkanie z <b>Widawą </b>do udanych. <b>Rhino </b>to drugie zwierzę (po <b>Borsuku</b>), które mi smakowało.</div>
Marcinhttp://www.blogger.com/profile/10186051802741311335noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6167597085677949939.post-76913216446512241652014-07-18T17:20:00.000+02:002014-07-25T10:43:33.251+02:00De Molen: Alive & Kicking<div style="text-align: justify;">
<b>De Molen </b>miał być moim piwnym klaserem ze stylami, z którymi nie miałem jeszcze do czynienia. No i było tak do czasu <b>Zus & Zo</b>, który mimo ponad rocznego zapasu w terminie spożycia okazał się być brutalnie skwaśniałym. Saison saisonem, ale kwas, który wydobył się wtedy z butelki powodował łzawienie oczu i wypełniał serce smutkiem, z powodu konieczności wylania piwa o cenie wyższej niż 3 zł.<br />
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-4g1HxQISpxQ/U8k5IPrO49I/AAAAAAAABDE/t8ydx1vNAsw/s1600/P7180308.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-4g1HxQISpxQ/U8k5IPrO49I/AAAAAAAABDE/t8ydx1vNAsw/s1600/P7180308.JPG" height="320" width="144" /></a></div>
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Rozłąka z <b>De Molenem</b> trwałaby nadal, gdyby niedająca się nadal naładować <b>PEKA </b>(drogi, plastikowy syf dla poznaniaków, lubiących podróżować ze spoconym żulerstwem komunikacją miejską, ergo dla mnie). Nie ma <b>PEKI, </b>nie ma dojazdu do <b>Centrali Piwnej</b>. Zmuszony zostałem więc do przejrzenia półeczki "do wypicia na teraz". Natrafiłem tam na zapomnianą już butelkę <b>De Molena Alive & Kicking</b>. Nazwa brzmi jak jakiś koncert DVD <b>Bon Jovi </b>z połowy lat 80', ale nie sądzę, żeby po otwarciu z butelki zaczęły wypływać dźwięki <b>Living on a Prayer</b>.<br />
<br />
<a name='more'></a></div>
<div style="text-align: justify;">
Jeżeli chodzi o datę spożycia to został mi jeszcze ponad rok, co chyba o niczym nie świadczy. Styl tego piwa, według etykiety, to <b>IPA-ish</b>. Szybki rzut okiem na skład i rzeczywiście jest to coś <b>IPOwatego</b>. Zasyp może ortodoksyjny dla stylu, ale zgrzyt pojawia się przy drożdżach dolnej fermentacji, więc technicznie rzecz ujmując jest to <b>lager</b>, nie <b>ale</b>.<br />
<br />
Szybka modlitwa, żeby nie było kwasu. Zbyt długi i ciekawy wstęp bym musiał wykasować. I otwieramy. Nie ma <b>Bon Jovi</b>, nie ma też skwaśniałego aromatu. Ale o zapachach za chwilę. <b>Alive & Kicking </b>jest bursztynowe klarowne, ale to kwestia moich niesamowitych umiejętności nalewania bez osadu. Piana spora, ze sporych bąbli, opadła szybko do dziurawego kożucha. Aromat słodki, <b>ipowy</b>. Owoce egzotyczne, lekki karmel. Użyte na zimno <b>Cascade</b>, <b>Citra </b>i <b>Amarillo </b>spisały się świetnie. Za to <b>Sladek </b>dodany na goryczkę aż przegiął z wydajnością. Pozostająca po przełknięciu trudna, ziołowa (lekki absynt, to mi przychodzi do głowy) i kojarząca się z popiołem goryczka gryzie się z bogatym, słodkim i zawiesistym aromatem. Piwo jest pijalne tylko dopóki je wąchamy. Po pierwszym łyku objawia się nieznośny finisz, który przykrywa wszystko.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-drddB9SKVfk/U8k5d24qMMI/AAAAAAAABDM/PvLl4fA8hEM/s1600/P7180317.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-drddB9SKVfk/U8k5d24qMMI/AAAAAAAABDM/PvLl4fA8hEM/s1600/P7180317.JPG" height="320" width="227" /></a></div>
<br />
Najpierw pozytywy. Nie było skwaśniałe na rok przed datą ważności. Później aromat, bardzo w porządku. Słodki, gęsty, wręcz namacalny. I zalety kończą się z chwila pierwszego siorbnięcia z <b>Teku</b>. Wszystko burzy goryczka. Nieszlachetna, zalegająca, z dziwnym ziołowym posmakiem. Ni to syrop na ból brzucha, ni to nalewka z pokrzywy. Piwa <b>Alive & Kicking </b>nie polecam, chyba, że chcecie powąchać. Próbowałem także poszukać w smaku i aromacie jakichś oznak dolnej fermentacji, ale poległem.</div>
Marcinhttp://www.blogger.com/profile/10186051802741311335noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6167597085677949939.post-58214008343980260242014-06-27T17:25:00.000+02:002014-06-27T17:25:45.578+02:00Sentymentalnie: Hoegaarden Witbier<div style="text-align: justify;">
Oj dawno <b>Pod Płotem</b> nie było wspominkowego tekstu na temat jakiegoś "belga" pitego przeze mnie przed laty, podczas wycieczki do Belgii. W ramach cyklu <b>Sentymentalnie </b>wypiłem już parę piw i żadne nie sprostało moim oczekiwaniom, różniły się znacznie od tych pitych przez 16-letniego mnie.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-IeRr8y7TX78/U62KzBrawyI/AAAAAAAABCk/OBiP0_eMx7w/s1600/P6270313.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-IeRr8y7TX78/U62KzBrawyI/AAAAAAAABCk/OBiP0_eMx7w/s1600/P6270313.JPG" height="320" width="140" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Dzisiaj piwo, które nie jest tak mocno obciążone moimi oczekiwaniami jak było <b>Leffe </b>czy chociażby <b>Westmalle</b>. <b>Hoegaarden </b>miało o tyle szczęście, że podczas mojego pobytu w Belgii kompletnie mi nie smakowało.</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<a name='more'></a><br />
<div style="text-align: justify;">
Właściwie te piłem je tylko raz. Pamiętam, że uznałem je za wybitnie wodniste, nijakie. I do tego dochodził, jeszcze nieznany mi wtedy, irytujący posmak. Dziś już wiem, że to kolendra. Najciekawsza była ta na wpół mityczna cześć, którą Belgowie darzyli <b>Hoegaarden</b>. Rodzina, u której mieszkałem opowiadała o wielkich uroczystościach związanych z ponownym otwarciem browaru, o pochodach, o bakteriach w powietrzu, dzięki którym to piwo ma tak wyjątkowy smak. Jak pisałem mnie nie powaliło, na tle wysoko alkoholowych dubli i ciemniaków trudno, żeby wypadło pozytywnie. Jestem ciekaw jak będzie mi smakować dzisiaj, gdy już w piwnym świecie jestem otrzaskany.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-sr0_A2xqVqU/U62LTwueNuI/AAAAAAAABCs/KiopxC5p9ME/s1600/P6270321.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-sr0_A2xqVqU/U62LTwueNuI/AAAAAAAABCs/KiopxC5p9ME/s1600/P6270321.JPG" height="320" width="239" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Piana obfita, trwała. Kolor żółty, bardzo mętny. Aromat bardzo zwiewny, kolendra i banan. Słodki, może lekko mdły, ale nie odrzuca. Pierwszy łyk i jestem zaskoczony pełnią. Zapamiętałem <b>Hoegaarden </b>jako bardziej wodniste. Smak jest całkiem wyraźny. Jest kolendra na bananowej słodyczy i tyle. Wysokie wysycenie doskonale pasuje.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
No muszę przyznać, że jestem w szoku. Przez te ostatnie kilka lat musiałem dojrzeć do <b>Hoegaardena</b>, bo nie sądzę, żeby receptura się zmieniła. Jest bardzo pijalne, gasi pragnienie, nie ma przesadnie dużo przypraw, a przy tym ciała nie brakuje. Butelczynę 0,33 osuszyłem w mgnieniu oka. </div>
Marcinhttp://www.blogger.com/profile/10186051802741311335noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6167597085677949939.post-62576472299699635842014-06-18T16:49:00.001+02:002014-06-18T16:49:26.190+02:00Zeus vs. Crazy Mike<div style="text-align: justify;">
Jakoś dziwnie w brzuchu kręci po wczorajszym kebabie zapitym dwoma witami - <b>Żywcem Białym </b>i <b>Kultem</b>. Kebab nie był z dworca uprzedzam, samobójcą nie jestem. A jak boli brzuszek, to gorzkiego trzeba. Na gorącą, mocną herbatę jest za ciepło, Becherovka tez podobno daje radę, ale nie mam pod ręką. Pozostają mi tylko dwie chmielowe nowości na polskim rynku.<br />
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-vbIDWTwSB98/U6GjoIoHiZI/AAAAAAAABB8/bE3mrxMBPfE/s1600/P6180316.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-vbIDWTwSB98/U6GjoIoHiZI/AAAAAAAABB8/bE3mrxMBPfE/s1600/P6180316.JPG" height="320" width="212" /></a></div>
<b><br /></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Zeus </b>z <b>Olimpu </b>i <b>Crazy Mike </b>od <b>AleBrowaru</b>. Odpowiednio 80 i 100 IBU powinno poradzić sobie z moim problemem.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
<a name='more'></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
Najpierw lżejszy <b>Zeus</b>. 7,5 % alkoholu i 17,5 % ekstraktu. Trochę mało, raczej w dolnych rejestrach stylu. Piana bardzo obfita, drobna, trwała, oblepia szkło. Kolor ciemnego bursztynu, idealnie przejrzyste. Zapach chmielowy, słodki. Głównie owoce tropikalne, delikatna sosna. Na drugim planie słodowość w postaci karmelu. W smaku też mocno chmielowe. Goryczka średnia do wysokiej, lekko zalega, ale tragedii nie ma. Balans się udał. Wysycenie średnie.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-Bmubp6EJ98s/U6GkYxEt-dI/AAAAAAAABCI/N2VEyar6qVY/s1600/P6180319.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-Bmubp6EJ98s/U6GkYxEt-dI/AAAAAAAABCI/N2VEyar6qVY/s1600/P6180319.JPG" height="320" width="234" /></a></div>
<br />
Mała przerwa na wycieczkę do Biedry po sok na cydr w promocji i przechodzimy do <b>Szalonego Majka</b>. Na pewno bardziej szalonego od <b>Zeusa</b>. Ekstrakt 20% i alkohol 9 %. Siekiera. <b>Mike </b>jest trochę jaśniejszy od <b>Zeusa</b>. Piana może odrobinę mniejsza, ale równie ładna. Aromat iglasty, żywiczny z dodatkiem tropików. Słodu brak. W smaku również igły i trochę słodkich jasnych owoców. Goryczka, natury grejpfrutowej, wydaje się być niższa niż w <b>Zeusie</b>. Kwestia ekstraktu, bo w <b>Mike'u</b> balans jest jeszcze lepiej zachowany. Piwo jest pełne, treściwe. Wysycenie niskie.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-bqi1zyLfirI/U6GlVHcXyLI/AAAAAAAABCQ/CozmhzXCwB0/s1600/P6180331.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-bqi1zyLfirI/U6GlVHcXyLI/AAAAAAAABCQ/CozmhzXCwB0/s1600/P6180331.JPG" height="320" width="215" /></a></div>
<br />
W jelitach się ułożyło, już nie kręci. Po dzisiejszej degustacji bardziej zaintrygował mnie <b>Crazy Mike</b>. Jest w nim taka kompotowa uniwersalność, w sensie, że wypity na zimno latem sprawdzi się, zimą w temperaturze pokojowej przypomni lato i rozgrzeje. <b>Zeus </b>też w porządku. Chyba bardziej przypasuje chmielogłowym. Goryczka jest wyższa, treści słodowej i aromatu trochę mniej. Na etykietach dwóch siłaczy. U <b>AleBrowaru</b> bohater sportu narodowego Stanów Zjednoczonych, <b>Olimp </b>przedstawia bohatera narodowego Starożytnych Greków. Obie wyszły zgrabnie. W sumie z czystym sumieniem mogę polecić obie IIPY.</div>
Marcinhttp://www.blogger.com/profile/10186051802741311335noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6167597085677949939.post-8164120109153117822014-06-14T19:42:00.000+02:002014-06-14T19:42:20.552+02:00Soundtrack do Piwa: Deep Love z AleBrowaru/Nogne i Cthulhu<div style="text-align: justify;">
Gdyby wybrać trzy książki, które miały największy wpływ na obraz tekstów metalowych w moim odczuciu byłyby to: <b>Biblia </b>(wiadomka, ogólnie to Chrystus, Szatan i takie, takie), <b>Biblia Szatana </b>autorstwa <b>La Veya </b>(nie wiem o czym to, nie czytałem, ale podobno bachory z <b>Surowych Rodziców </b>to znają na pamięć), no i mity <b>Chtulhu </b>stworzone przez <b>H.P. Lovecrafta</b>. Dzisiaj będzie o tym ostatnim, w formie muzycznej oczywiście.</div>
<div style="text-align: justify;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/-MJk7Z7txYlo/U5yF6eqxQ-I/AAAAAAAABBg/Fy7WewuhGHw/s1600/P6140315.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-MJk7Z7txYlo/U5yF6eqxQ-I/AAAAAAAABBg/Fy7WewuhGHw/s1600/P6140315.JPG" height="320" width="233" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Jakieś podobieństwo chyba jest</td></tr>
</tbody></table>
Dlaczego akurat o <b>Chtulhu</b>? W wyniku dalekich skojarzeń z nowym piwem <b>AleBrowaru </b>i <b>Nogne</b>. <b>Deep Love </b>na pewno nie nawiązuje do <b>Wielkiego Przedwiecznego</b>, ale może budzić takie konotacje. Jest oceaniczna głębina i homomorski stwór na etykiecie, do tego samo piwo ma być bezkompromisowe i intrygujące jednocześnie.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
<a name='more'></a></div>
<div style="text-align: justify;">
Zanim degustacja, przedstawię Wam trzy moje ulubione zespoły, które już pełnymi garściami czerpią z dokonań <b>Lovecrafta</b>.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Na początek waga ciężka i wolna. <b>Catacombs</b> to funeral doom metal. Za gatunkiem nie przepadam, ale czasami, każdy ma ochotę dać się poddusić ciężkim riffom i wolnym tempom. <b>Catacombs </b>może być świetnym pierwszym kontaktem ze stylem. Nie odstrasza i pokazuje o co chodzi w funeral doomie. Jeżeli nie przerażają Cię rozwlekłe kompozycje i wisielczy klimat, kliknij play.<br />
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="420" src="//www.youtube.com/embed/wMqaGhD0XFc" width="560"></iframe>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
Niemiecki <b>Sulphur Aeon </b>porusza się w zgoła innej stylistyce. Death metal w średnich i szybkich tempach, podszyty lekką melodią ze szwedzkim rodowodem. Całość wjeżdża gładko, chwytliwe patenty zostają w głowie na dłużej, a intro to prawdziwy majstersztyk, doskonale wprowadzający w klimat mitów <b>Lovecrafta</b>.<br />
<br /></div>
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="//www.youtube.com/embed/y-7r8H4jenE" width="560"></iframe><br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
Ostatni zespół również gra death metal i również ma eony w nazwie. Z tą różnicą, że muzyka szwedzkiego <b>Puteraeon</b> jest znacznie bardziej mięsista, agresywna i przy tym cały czas klimatyczna. Głównie za sprawą regularnych zwolnień i świetnych solówek. Wszystko mieści się w ramach klasycznego do bólu death metalu szwedzkiego sznytu, rodem z początku lat 90.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="420" src="//www.youtube.com/embed/6ES5nA-IC_M" width="560"></iframe><br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
Tyle muzyki na dziś. Teraz <b>Cthulhu </b>w wersji płynnej. Styl zadeklarowany na świetnie wykonanej etykiecie (?) <b>Deep Love </b>to <b>West Coast Belgian Rye IPA</b>. Jak się pewnie domyślacie na próżno go szukać na oficjalnej liście BJCP. Najciekawszą częścią nazwy tego stylu jest ta belgijskość, która w składzie objawia się użyciem drożdży WLP 566. Nie będę tutaj palił janka, że wiem jakie aromaty dają te drożdże. Myślę, że niewiele się pomylę, gdy napiszę, że piwo powinno mieć lekko korzenno-przyprawowy charakter. Ciekawe jak to wypadnie w połączeniu z amerykańskimi chmielami: Amarillo, Chinook, Mosaic i Simcoe. Tyle wstępu. Do degustacji.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-eZpQxygTkHA/U5yGiAJoIQI/AAAAAAAABBo/j1lttFrqWZI/s1600/P6140331.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-eZpQxygTkHA/U5yGiAJoIQI/AAAAAAAABBo/j1lttFrqWZI/s1600/P6140331.JPG" height="320" width="217" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Piana ograniczyła się do pierścienia i wysepki na powierzchni bursztynowego, mętnego piwa. Zaraz po otwarciu z butelki buchnęły amerykańskie chmiele, po przelaniu już ich nie było. W teku wyostrzyła się taka szorstka Belgia, w postaci korzenno-przyprawowej. W tle słodkawe owoce, nie wiem czy chmielowe, a może to ślad po żytnim słodzie. W ustach jest pełne i oleiste. Jest takie wrażenie, jakby wewnątrz ust pozostawała warstewka <b>Deep Love</b>. Nie ma to oczywiście nic wspólnego z jakąś lepką słodyczą. Lekko kwaśne, wytrawne ze sporą ściągającą goryczką na finiszu. Wysycenie niskie.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Deep Love </b>to <b>West Coast Belgian Rye IPA </b>z naciskiem na zachodnie wybrzeże i Belgię. <b>AleBrowar </b>i <b>Nogne </b>(w postaci otyłego Norwega) udanie pogodzili mocne, rewolucyjne chmielenie z belgijską klasyką. Piwo ma dwie twarze, degustacyjną (niskie wysycenie, złożony, wielowymiarowy aromat) i pijalną, orzeźwiającą (wysoka goryczka, kwaśność). Jak wyżej wspomniałem, etykieta bardzo spoko, no etykieta to chyba złe określenie. Zbieraczy uprzedzam, że tego nie zdrapiecie i nie włożycie do klasera, chyba, że ze szkłem. </div>
Marcinhttp://www.blogger.com/profile/10186051802741311335noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6167597085677949939.post-74914913144194188482014-06-10T18:16:00.000+02:002014-06-10T18:16:32.323+02:00O Suchym Pysku: Piwna Bucowatość<div style="text-align: justify;">
Co raz mniej czasu mam na picie piwa, co lekko koliduje z prowadzeniem bloga o piwnym profilu. Z nowościami jestem na bakier, znaczy regularnie kupuję, ale bardziej składuje w kuchni i piwnicy niż jestem z nimi na bieżąco. Taka dola człowieka pracującego. Właściwie picie piwa ogranicza się w moim przypadku tylko do uzupełniania elektrolitów koncernowymi klasykami.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-FQOPWtec1Xw/U5cHQ_ZYRVI/AAAAAAAABAY/7W-w3KihKlI/s1600/news_44925_big2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-FQOPWtec1Xw/U5cHQ_ZYRVI/AAAAAAAABAY/7W-w3KihKlI/s1600/news_44925_big2.jpg" height="265" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Koncernowa klasyka z Wielkopolski</td></tr>
</tbody></table>
<br />
Żeby jakoś wrócić do regularnych wpisów w <b>Degustacjach pod Płotem</b> i wyrwać się z rutyny degustacji, wpadłem na pomysł serii okołopiwnych felietonów, esejów, krotochwil, a może nawet nowożytnych tragikomedii zrywających z zasadą trzech jedności. Do głowy przyszły mi dwie nazwy dla tego cyklu. <b>Na Sucho </b>i <b>O Suchym Pysku</b> nawiązując do tego, że będę przy pisaniu pił herbatkę, soczek albo wodę. Nie piwo w każdym razie. Obie nazwy mi się podobają, więc będę używał ich zamiennie. Zacznę od <b>O Suchym Pysku</b>, bo wpadłem na to później.<br />
<br />
<a name='more'></a>O czym dziś będzie? O zjawisku <b>piwnej bucowatości</b>. Nie słyszeliście o tym wcześniej? Nic dziwnego, sam to wymyśliłem. Czym jest <b>piwna bucowatość</b>? Najprościej pisząc to stosunek ignorancji do poczucia własnej wyższości. Im większa przepaść między niewiedzą, a poczuciem własnej wyższości zdobytej na bazie pitego piwa, to mamy do czynienia z większym bucefałem. To tak w skrócie, jeżeli nie zrozumieliście, to teraz będą przykłady, a po przykładach ich poznacie jak, ktoś kiedyś napisał w bardzo poczytnej książce.<br />
<br />
<b><br /></b>
<b>Buc Skali Mikro aka Szwagier Mirek</b><br />
<br />
Postać niegroźna, to taki rekin zamknięty w klatce w zoo. Nie dość, że zamknięty to jeszcze wyjęty z wody, czyli naturalnego środowiska. <b>Szwagier </b>wypił cały ocean butelek z koncernowymi eurolagerami niższej i średniej półki (wysokiej nie ma). Typowe teksty <b>BSM</b>: "<b>Okocim Mocny</b> to najlepsze piwo i wogle", "<b>Tatra </b>kiedyś mi smakowała, teraz się pogorszyła, więc kupuję <b>Harnasia</b>". Jak pisałem postać niegroźna, może co najwyżej wywołać uśmiech politowania, u wrażliwszych gęsią skórkę.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/-dE2pfgLlDFQ/U5cRHSkUQiI/AAAAAAAABAo/Hkuv9n-7dK0/s1600/szwagier+tatra.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-dE2pfgLlDFQ/U5cRHSkUQiI/AAAAAAAABAo/Hkuv9n-7dK0/s1600/szwagier+tatra.jpg" height="320" width="317" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Szwagier Mirek opowiada o swoich ulubionych piwach w Maratonie Uśmiechu</td></tr>
</tbody></table>
<br />
Czy ja byłem kiedyś takim <b>Szwagrem</b> <b>Mirkiem</b>? A kto z nas nie był, niech pierwszy rzuci butelką zwrotną do kontenera na szkło. Mogę się założyć, że każdy ze świadomych obecnie piwoszy miał swojego ulubionego koncerniaka, którego uważał za świętość. Nieważne czy to była bomba chmielowa w postaci <b>Perły</b>, czy <b>Dębowy </b>strong lager, jak w moim przypadku. I chyba jakaś wątła <b>mirkowa</b> iskierka tliła się we mnie do niedawna, bo w dziedzinie strong lager <b>Dębowe Mocne </b>zostało zdetronizowane, w całkiem niedalekiej przeszłości, przez jednego z mocniejszych <b>Primatorów</b>. A i jeszcze lubiłem <b>Kasztelana</b>, bo był świeży i niepasteryzowany.<br />
<br />
<b><br /></b>
<b>Buc Środka aka Piwny Li</b><b>cealista</b><br />
<b><br /></b>
<b>Licealista </b>w nazwie nie odnosi się do wieku ani szkoły, ale do poziomu piwnej edukacji <b>buca</b>. <b>BŚ </b>jest w stanie ze stuprocentową pewnością rozróżnić piwo ciemne od jasnego. Jednak przy <b>Żubrze Ciemnozłotym </b>albo <b>Książęcym Czerwonym </b>napotyka na małe problemy, dlatego ich nie kupuje, żeby wtopy przed znajomymi nie było. Bardziej zaawansowane jednostki potrafią dodatkowo rozpoznać piwo pszeniczne. Typowym dla <b>Licealisty </b>jest stwarzanie sytuacji, w których może się podlansować swoim gustem piwnym przed znajomymi. Budżetowe wyjście pod most z kolegami? Nie kupuje koncerniaka w promocji, tylko <b>Książęce Pszeniczne</b>. 30 stopniowy upał i grill u znajomego? Jakie piwo będzie najlepsze? <b>Marcowe </b>z <b>Kormorana </b>wypite z kufla, gdy reszta pije prosto z gwinta.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-kz1Hp9U7_Dc/U5cZW57L8oI/AAAAAAAABA4/fXEEPuvrcAE/s1600/piwny+licealista.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-kz1Hp9U7_Dc/U5cZW57L8oI/AAAAAAAABA4/fXEEPuvrcAE/s1600/piwny+licealista.jpg" height="400" width="307" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Przy barze na koncercie Licealista czuje się jak u siebie ze znajomymi, którzy na niego patrzą</td></tr>
</tbody></table>
<br />
Byłem kiedyś świadkiem takiej sytuacji na koncercie. Chłopak prosi o <b>Paulaner </b>przy barze, pan barman podaje mu otwarta butelkę, <b>Licealista </b>prosi szybko o kubeczek. Po czym z dewocją przelewa. Tutaj rodzi się pytanie czy takie zachowanie należy potępić? Ja to widzę tak, koncert, dym, pot, długie włosy, głośna muzyka i wreszcie alkohol, który ma wprowadzić w lepszy nastrój. Kolega z opowiastki miał jakieś pojęcie o piwie, wiedział, że piwo piję się z naczynia. Zapomniał jednak, że polecanym szkłem do pszenicy nie jest plastikowy kubek. Czepiam się pewnie, powiecie. Przedstawię wam sytuację analogiczną. 4 nad ranem, koleś wraca zmęczony całonocną degustacją. Na swojej drodze spotyka budę z kurczakami. Kupuje całego w termicznym opakowaniu. I zamiast zjeść jak normalny, pijany człowiek rękami to prosi sprzedawcę o łyżkę, bo wie, że wypada jeść sztućcami. Rozumiecie? Dodatkowo <b>Licealista </b>pije piwa tylko butelkowane.<br />
Czy ja byłem <b>Bucem Środka</b>? Tak. Był okres w mojej piwnej edukacji, w którym czułem wyższość, gdy w <b>Piotrze i Pawle </b>kupowałem poszczególne <b>Raciborskie</b>, a w <b>Ministerstwie Browaru </b>zostawiałem krocie w zamian za zagraniczne eurolagery. Ech, było, minęło, ale lekki wstyd w serduszku nosze po dziś dzień. <b>Buc Środka aka Piwny Li</b><b>cealista </b>mnie prywatnie solidnie mierzi, pewnie dlatego, że sam nim byłem.<br />
<br />
<b><br /></b>
<b>Buc Skończony aka Piwny Wykształceniec</b><br />
<br />
Ostatni typ, dość rzadko spotykany, ale jak już go spotkasz to dłonie zacisną ci się w pięści, a noże w twojej kuchni same się naostrzą. Do spotkanie chyba tylko i wyłącznie w sklepach specjalistycznych. Po czym rozpoznać <b>Wykształcenća</b>? Nie skala się kupnem polskiego piwa. Ostatnio podczas wizyty w <b>Centrali Piwnej</b>, natrafiłem na pana, który wyglądał jakby pierwszy raz znalazł się w sklepie piwnym. Zapytał sprzedawcę o rekomendację jakiegoś piwa w butelce 0,75 (na bogatości, na eleganckości). Ten polecił wyleżakowanego <b>Szczuna</b>, <b>buc</b>, gdy tylko usłyszał, że jest to polskie piwo powiedział: "<b>Nie, nie, nie, żadnego polskiego, to są siuśki. Niech mi pan poleci coś z Czech, Holandii, Belgii, to są najlepsze piwa na świecie</b>". I w tym momencie studnia została zatruta, a ja poczułem jakbym po potknięciu o krawężnik, próbował włamać się twarzą do studzienki kanalizacyjnej. Nie tylko przez ten piwny rasizm, polaczkowate kalanie własnego gniazda bez podstaw (przynajmniej w tym przypadku), ale głównie przez porównanie piwa do siuśków, które w 95% może wskazać nam <b>Buca Skończonego</b>, który z braku obszerniejszego słownika, porównuje wszystko, co mu nie smakuje do uryny. Z czym wyszedł z <b>Centrali Buc Skończony</b> nie wiem, na pewno nie z butelką polskich siuśków i pogłębioną wiedzą, on już przeca wszystko wiedział.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/-gH-_WEARJj4/U5cqE2ZH43I/AAAAAAAABBI/efDLOxBdlPE/s1600/bucefalmem.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-gH-_WEARJj4/U5cqE2ZH43I/AAAAAAAABBI/efDLOxBdlPE/s1600/bucefalmem.jpg" height="267" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Na obrazku Bucefał biegnie po Stella Artois, Heinekena i Pilsnera Urquella</td></tr>
</tbody></table>
<br />
Sakramentalne pytanie. Czy ja byłem/jestem taki <b>Bucefałem</b>? Mam nadzieję, że nie. Dosyć łatwo się uchronić przed zostaniem takim typem <b>Buca</b>. Wystarczy raz na jakiś czas wyjąć mordę z własnej dupy i trwać w byciu otwartym na wszystko, co piwne. Nie gardzić koncernami na każdym kroku i słuchać, co inni mają do powiedzenia na temat piwa.<br />
<br />
Zmierzając ku końcowi, każdy świadomy piwosz, którymś z tych buców musiał być w swojej piwnej drodze. Kto nie był socjalistą za młodu, ten na starość będzie skurwysynem. Kto nie był <b>Piwnym Bucem</b>, ten nie będzie miał samozaparcia, żeby poznawać nowe style piwne.</div>
Marcinhttp://www.blogger.com/profile/10186051802741311335noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-6167597085677949939.post-17662246400854488742014-05-26T17:51:00.001+02:002014-05-26T17:51:39.184+02:00Dwie wersje grodziskiego z PINTY<div style="text-align: justify;">
Piwa w stylu grodziskim nigdy nie piłem. Gdy zaprzestano jego produkcji w połowie lat 90' miałem nawet za mało lat, żeby ojciec mnie wysłał po piwo do sklepu i fajki. Jedyny skojarzenie z grodziszem to historia, którą opowiadał mi ochroniarz z placówki, w której zwykłem pracować. Mianowicie piwo grodziskie zwykł pić na raz poprzedzając to wsadzeniem sobie do ust, ozdobionych wąsem, łyżki z cukrem. Tak się bawiła klasa robotnicza w latach 80'.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-Nc59oMDEu9E/U4NgHyrdgfI/AAAAAAAAA_s/Mdme_v9xWo4/s1600/P5260305.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-Nc59oMDEu9E/U4NgHyrdgfI/AAAAAAAAA_s/Mdme_v9xWo4/s1600/P5260305.JPG" height="320" width="213" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Ja degustując dwie wersje grodziskiego z <b>PINTY </b>nie będę zapychał się łyżkami z cukrem, bawił się w odświeżanie facebookowej zabawy w picie na hejnał. Nie wiedziałem w czym to wypić, znalazłem tylko jakąś szampanówkę. Chyba pasuje.</div>
<div style="text-align: justify;">
<a name='more'></a></div>
<div style="text-align: justify;">
Grodziskie w teorii było lekką pszeniczną wędzonką. W praktyce nikt, z kim rozmawiałem na temat oryginalnego <b>Grodziskiego</b>, nie kojarzył nut wędzonych. Piwo było lekkie, gasiło pragnienie, na dnie były drożdże i tyle. Spróbujmy wersji <b>2.0 Grodziskie </b>z <b>Pinty</b>.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-N94WlQq2ME0/U4NhIrNmZSI/AAAAAAAAA_0/8X-HH8x4lKo/s1600/P5260314.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-N94WlQq2ME0/U4NhIrNmZSI/AAAAAAAAA_0/8X-HH8x4lKo/s1600/P5260314.JPG" height="320" width="191" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Piana opadła 2-3 milimetrów i tak się utrzymała do końca. Kolor słomkowy, zmętniony. W aromacie delikatna wędzoność ze słodem. Całość zwiewna, efemeryczna jak ludzki żywot. Smak bardzo delikatny. Na pierwszym planie wędzonka, dalej chlebowość. Przypomina to <b>Rauchweizena </b>od <b>Schlenkerli</b>, ale o intensywności godnej kursu nauki angielskiego <b>SITA</b>. Na finiszu eurolagerowa goryczka. Wysycenie wysokie, aż parzy. Przejdźmy do wersji <b>3.0</b>.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Grodziskie 3.0 </b>od <b>dwójki </b>różni się zasypem. W <b>3.0 </b>oprócz słodu pszenicznego wędzonego dębem pojawia się słód jęczmienny wędzony bukiem. I czuć różnicę już po zdjęciu kapsla. Wędzoność jest bardziej gryząca, ogniskowa. Dąb z wersji <b>2.0 </b>wydaje się być bardziej delikatny, miękki. Akcentów słodowych prawie nie czuję. Po wyparowaniu dymu lekko metaliczna chmielowość. W wyglądzie bardzo podobne do poprzedniego, no może mniejsza piana. Pierwszy łyk i znów powalające wysycenie. Ten styl tak ma. Nie jest to coś do czego mógłbym się przyzwyczaić.W moim odczuciu tak wysokie wysycenie bardziej zapycha niż przynosi orzeźwienie. W samym smaku ponownie sporo wędzonki, ale jest bardziej wodniście.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-fulQWKFbDCU/U4NhfPfiPVI/AAAAAAAAA_8/xbUvsfF_mmI/s1600/P5260328.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-fulQWKFbDCU/U4NhfPfiPVI/AAAAAAAAA_8/xbUvsfF_mmI/s1600/P5260328.JPG" height="320" width="206" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Pierwszy kontakt z grodziskim i jestem pewny, że to nie mój klimat. Bąbelki mnie zapchały, wędzonka nie powaliła. Nie czuję, że wypiłem piwo, tylko nawodniłem organizm. W upalny dzień, którekolwiek z <b>PINTOwych Grodziskich </b>może posłużyć jako substytut ekstremalnie nasyconej mineralki. Ja prędzej sięgnę po jakiegoś witbiera.</div>
Marcinhttp://www.blogger.com/profile/10186051802741311335noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6167597085677949939.post-23226015041302754112014-05-19T10:51:00.000+02:002014-05-19T10:51:48.559+02:00Krótka Piwka 13<b>Zodiak, Chmielarz</b><br />
<div style="text-align: justify;">
"<b>Piwo z serca Wielkopolski</b>", ale do bodaj 1 maja bieżącego roku nie miałem pojęcia o jego istnieniu. Natrafiłem na nie, nie w sklepie specjalistycznym, tylko w zwykłej alkobudzie bez nazwy na Ratajach. Alkobuda, którą z powodu posiadania tylko jednej marki prezerwatyw, będę nazywał <b>Condorem</b>, jest całkiem nieźle wyposażona, a i ceny niczego sobie (m.in. <b>Jankes </b>za 5,90 zł). Wracając do <b>Chmielarza</b>, kosztował mnie 3 zł plus butla. Ma 5,5% alkoholu na 10,1% ekstraktu wagowo. Jasne pełne pasteryzowane. Piana urody raczej ulotnej, średnio i dużo pęcherzykowej. Barwa złota, lekko mętna. W aromacie chmielowo żelaziste. Jest słód i delikatny miód pochodzący z utlenienia. Smak słodki, znów ten miód, lekkie żelazo. Całość podbita sporą kwaśnością. Wysycenie średnie. Słabe to, gdybym był sercem Wielkopolski to byłoby mi wstyd. Oprawa graficzna ma jakiś potencjał, szkoda, że wygląda jakby była zrobiona w 3 minuty w Kalkulatorze Windowsa 98.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-fOPPyE6er3Q/U3nClc2oicI/AAAAAAAAA_A/H7j1zTbGTew/s1600/P5070311.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-fOPPyE6er3Q/U3nClc2oicI/AAAAAAAAA_A/H7j1zTbGTew/s1600/P5070311.JPG" height="320" width="214" /></a></div>
<br />
<a name='more'></a><br />
<b>Fortuna, Cydr Miłosławski</b><br />
Lato dojrzewa powoli, trza mi się trochę na cydr przerzucić. <b>Cydr Miłosławski </b>z <b>Fortuny </b>to całkiem nowa pozycja na polskim rynku. Łatwo dostępny, w niezłej cenie. Wystarczy, że będzie dał się wypić i będzie świetną konkurencja dla radlerów. Piana opadła w oka mgnieniu, ale nie o wieczną chmurkę na powierzchni płynu w cydrze chodzi. Kolor białego wina. Aromat szarlotkowy, świeżutko zmielone jabłka. W smaku wytrawny, kwaskowy, no lekko wodnisty. Mogłem go mocniej schłodzić, ale i tak wchodzi jak Hitler do Austrii. Etykieta klasyczna, czyli lans na wieś, kontakt z naturą i modne ostatnio lachony w strojach ludowych. Summa Summarum, polecam. Dodatkowo lans na szklankę. Wyspiarski, ciężki tulip pint z grawerem piany za 2 złocisze.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-URf3giS7hFg/U3nDXRn3zGI/AAAAAAAAA_I/8esKUQX7VFw/s1600/P5180307.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-URf3giS7hFg/U3nDXRn3zGI/AAAAAAAAA_I/8esKUQX7VFw/s1600/P5180307.JPG" height="320" width="217" /></a></div>
<br />
<b>Jantoń, Cydr Dobroński Zimowy</b><br />
Ten cydr już trochę zalega w mojej <b>Biedrze</b>. Coś mnie podkusiło i właśnie środek maja wybrało na najlepszy moment na degustację trunku "zimowego". Piana bardziej rozbudowana niż wyżej. W sensie jakiś tam pierścień zostaje. Na środku wysepka, grawer pracuje. Kolor taki sam, chociaż na Waszym miejscu bym nie brał tego za pewnik. W aromacie głównie cynamon, spod którego wystają jabłka. W smaku lekko plastikowe. Kwaskowe; cynamon przywodzi na myśl ciepły kaloryfer, psie kupy przykryte śniegiem i świąteczną pożyczkę z Providenta. Da się wypić, ale korzenne konotacje sprawdzają się tylko zimą w moim przypadku. Etykieta, bieda z nędzą. Tanie jabole mają ciekawsze obrazki, a raperzy z gimnazjum lepsze flow niż copyrighterzy z <b>Jantonia</b>.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-aHLIariSupk/U3nEWWhfWxI/AAAAAAAAA_U/b6zQ8Qc7VVI/s1600/P5180320.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-aHLIariSupk/U3nEWWhfWxI/AAAAAAAAA_U/b6zQ8Qc7VVI/s1600/P5180320.JPG" height="320" width="172" /></a></div>
<br /></div>
Marcinhttp://www.blogger.com/profile/10186051802741311335noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6167597085677949939.post-19714008454381241572014-05-16T17:45:00.001+02:002014-09-10T10:50:01.270+02:00Weizendoppelbock bez warzenia<div style="text-align: justify;">
Ponownie zakupiłem <a href="http://degustacjepodplotem.blogspot.com/2014/04/w-poszukiwaniu-aromatow-whisky-w-piwie.html" style="font-weight: bold;"><i>Nogne 100% Peated</i></a>, tym razem nie w celu porównywania z dyskontowymi łychami, ale by podwędzić sobie dwa piwa. Zgodnie z tym, co Norwegowie napisali na etykiecie <b>100 % Peated </b>nadaje się do tego świetnie.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-VbjfAAuhD5c/U3Yv1jha1bI/AAAAAAAAA-c/fGY1gZiV8V8/s1600/P5160313.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-VbjfAAuhD5c/U3Yv1jha1bI/AAAAAAAAA-c/fGY1gZiV8V8/s1600/P5160313.JPG" height="320" width="195" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Podwędzę dwa <b>doppelweizenbocki</b>. Jeden z <b>Jana Olbrachta</b> na recepturze znanego z <b>Browaru Olimp</b>, Marcina Ostajewskiego. Drugi, <b>Rebel Pszenica Dubeltowa</b>, z <b>Sulimaru/Corneliusa</b>. W degustacje poszczególnych piw nie będę się bawił. Zrazu wleję kapkę <b>Nogne </b>na dna kufli.</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<a name='more'></a><br />
<div style="text-align: justify;">
O tym, że wędzony <b>doppelweizenbock </b>to moje piwne marzenie pisałem około miliona razy zaokrąglając w dół. Dobra, lecimy tutaj. Szkło umyte, na dno po trochu norweskiego wyciągu z torfu. Tak na oko, bo wikingowie poskąpili na przepis.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-1ngVDDwl5bk/U3YwSBQXDTI/AAAAAAAAA-k/pRPlVBUxgEU/s1600/P5160318.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-1ngVDDwl5bk/U3YwSBQXDTI/AAAAAAAAA-k/pRPlVBUxgEU/s1600/P5160318.JPG" height="320" width="299" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Do <b>Sulimarowego </b>kufla smyrło mi się za dużo. Trudno, będzie bardziej wędzony. I zalewam piwem bazowym. Teraz pewnie powinien zamieszać wyparzoną miedzianą łyżką. Piwa się ładnie połączyły, więc chyba mogę to sobie odpuścić. Swoją drogą, jak bardzo różnią się barwą, mimo deklaracji przynależności do tego samego stylu.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Co do aromatów moich domowych blendów, to <b>Rebel </b>został zabity przez wędzoność. <b>Donar </b>broni się lekkim bananem. W smaku piwo z <b>Corneliusa </b>wyszło tragicznie. Jest takie ziołowo-alkoholowo żrące, jakbym płukał usta <b>Listerinem. </b>Po "rozwodnieniu" piwem bazowym jest znacznie lepiej. Banan, melanoidyny i lekka wędzonka. Pijalne, rozgrzewające, mógłbym się do tego przyzwyczaić w jesienne wieczory.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-fBdF6igd6fo/U3Ywmuq92rI/AAAAAAAAA-s/k-Ppcod-yJ4/s1600/P5160320.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-fBdF6igd6fo/U3Ywmuq92rI/AAAAAAAAA-s/k-Ppcod-yJ4/s1600/P5160320.JPG" height="320" width="315" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Do <b>Donara </b>wlało mi się mniej <b>100% Peated</b>, ale wędzonka jest w nim wyraźnie wyczuwalna. Do tego sporą rolę odgrywa w nim alkohol. Głównie w postaci goryczki. Całość cięższa, bardziej karmelowa, bockowa, ale równie pożądana w zimowo-jesienne wieczory przy letnim kaloryferze, co <b>doppelweizenbock </b>z <b>Corneliusa</b>.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Nie wyszło źle po prawdzie. Coś jest w tym mieszaniu <b>100% Peated </b>z piwami, w których brakuje nam wędzonki. Nie piłem nigdy <b>wędzonego weizendoppelbocka </b>i czuję jakbym dzisiaj dostał jakąś namiastkę potencjału, który chowa się za tym stylem. Zachęcam was do eksperymentowania z mieszaniem piw. W destylatach to jest normalka, różne whisky tworzą jedną. W winiarstwie różne szczepy winogron tworzą jedno wino. Tylko w piwowarstwie wlewanie dwóch różnych trunków do jednego kufla wydaje się być nienaturalnym.</div>
Marcinhttp://www.blogger.com/profile/10186051802741311335noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6167597085677949939.post-43088395812854231322014-05-06T20:32:00.001+02:002014-05-06T20:32:19.850+02:00Piwne wycinanki<div style="text-align: justify;">
Dziwię się, że tak mało znalazłem informacji w internetach o piwach z browaru <b>Bedanary</b>. Blogerskie recenzje policzyłem na jednej ręce dość szybko, nie myląc się przy tym ani razu. Liczba browar.bizowych postów na temat piw z Nieborowskiego browaru też nie obciąża za bardzo serwerów. Dziwię się, bo gatunki piw, za którymi stoi, do niedawna wyłącznie piwowar domowy, Rafał Łopusiński są bardzo nośne.<br />
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-SDf-5nkgdj8/U2kiRTGqbDI/AAAAAAAAA90/Ny0m-Uq56xs/s1600/P5060312.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-SDf-5nkgdj8/U2kiRTGqbDI/AAAAAAAAA90/Ny0m-Uq56xs/s1600/P5060312.JPG" height="320" width="277" /></a></div>
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Wiadomo, że chodzi o górną fermentację. <b>Łowickie </b>odpowiednio<b> Pale Ale, Stout </b>i<b> Amber Ale</b> to trzy pierwsze wypusty z browaru <b>Bednary</b>, których dzisiaj skosztuję.</div>
<div style="text-align: justify;">
<a name='more'></a></div>
<div style="text-align: justify;">
Zacznę od <b>Amber Ale</b>. Piana porządna. Przy nalewaniu urosła spora, gęsta, zbita. Opada powoli do poszarpanego, grubego pierścienia. Barwa zgodna ze stylem. Głęboki bursztyn, prawie rubin. Minimalnie tylko zamglony. Aromat średnio intensywny, trochę perfumowany. Cytrusowo-trawiasto-ziołowy z nutką karmelu. Mało american jak na american amber ale. Smak też bardziej wyspiarski. Nie da się ukryć, że ton temu piwu nadaje silna goryczka. Z IBAmi dzielnie stara się walczyć karmel. Balans nie jest idealny, ale bez problemu można wypić. Wysycenie średnie, spada bardzo szybko do niskiego. Coś pomiędzy amber alem z wysp, a wersją z "nowego świata".<br />
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-NJBxMKtpwxg/U2kkGgmNgpI/AAAAAAAAA98/zwQsCSeyKTQ/s1600/P5060316.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-NJBxMKtpwxg/U2kkGgmNgpI/AAAAAAAAA98/zwQsCSeyKTQ/s1600/P5060316.JPG" height="320" width="211" /></a></div>
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Drugie będzie <b>Łowickie Pale Ale</b>. Tak jak w przypadku poprzedniego ma 12,5 stopnia Plato, alkohol ciapkę niższy. Piana podobna, może trochę trwalsza. Barwa jasnopomarańczowa, mętna. Aromat mniej intensywny niż w <b>Amber Ale</b>. Wyraźnie słodowy, głównie skórka od chleba. Chmiel objawia się lekkimi owocami tropikalnymi. Zapach został zwieńczony delikatnym masełkiem. W smaku chlebowo pełne z tropikalnymi akcentami. Goryczka średnia. Balans wyszedł lepiej niż w <b>Amberze</b>, tylko, że tutaj na pierwszy plan wychodzi słód. Wysycenie średnie. Nic mi nie urwało, ale wypite z przyjemnością.<br />
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-6-yKbmB7How/U2kk0AriRXI/AAAAAAAAA-E/AxMoVsA3Ioo/s1600/P5060339.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-6-yKbmB7How/U2kk0AriRXI/AAAAAAAAA-E/AxMoVsA3Ioo/s1600/P5060339.JPG" height="320" width="207" /></a></div>
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Na koniec <b>Łowickie Stout</b>. Można by pomyśleć, że to stout. Nic bardziej mylnego. To <b>foreign extra stout</b>. Wydaje mi się, że pierwszy w Polsce, choć pewności nie mam. Się zagapiłem i do shakera nalałem z drożdżowymi farfoclami. Trudno, mój błąd. Gdyby nie one piwo przedstawiałoby się wzorowo. Piana niska, brązowa, kremowa. Do dna szklanki utrzymuje się cienka warstwa. <b>Stout </b>jest nieprzejrzysty, ciemnobrunatny. Aromat standardowy dla stoutu. Kawa, kakao, gorzka czekolada, paloność. Tragedii nie ma. Na języku gładziutkie. Mam takie odczucie, jakby jakaś warstwa się na nim tworzyła. W smaku głównie gorzka czekolada i standardowa dla stoutów palona kwaśność. Wysycenie niskie.<br />
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-p4Y0GpL8at8/U2klIJCCuEI/AAAAAAAAA-M/LNAWVczs59A/s1600/P5060349.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-p4Y0GpL8at8/U2klIJCCuEI/AAAAAAAAA-M/LNAWVczs59A/s1600/P5060349.JPG" height="320" width="215" /></a></div>
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Wypiłem te trzy piwa bez grymasu i nadal mnie dziwi, dlaczego o powstaniu browaru <b>Bednary </b>było tak cicho. Piwa nie są chyba trudniej dostępne niż inni przedstawiciele polskiego craftu, a i jakość nie powinna odstraszać. Ba, <b>Łowickie Pale Ale </b>i <b>Amber Ale </b>są zdecydowanie lepsze od tych z <b>Faktorii</b>, o których było niewiele, ale jednak głośniej, a <b>Stoutu </b>z całą pewnością nie ma się co wstydzić. Wiadomo, że <b>Faktoria </b>miała po swojej stronie chwytliwy westernowy koncept, ale i <b>Bednary</b> mógłby skusić potencjalnego klienta schludną cepelią na etykietach. Skoro o oprawie graficznej mowa, to muszę napisać, że jest bardzo dobrze. Łowickie wycinanki najwyraźniej sprawdzają się też doskonale na butelkach z piwem. Jedyny poważny błąd to uproszczony skład. Jeśli macie ochotę na jakieś niezobowiązujące, ale pijalne piwo polecam sięgnąć po browar <b>Bednary</b>.</div>
Marcinhttp://www.blogger.com/profile/10186051802741311335noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6167597085677949939.post-37878941127053771772014-04-30T17:45:00.000+02:002014-04-30T17:45:32.858+02:00Dwa, ale potrójne<div style="text-align: justify;">
Za <b>Triplami </b>nigdy nie szalałem, będąc x lat temu w Belgii, chętniej sięgałem po ciemne, w moim odczuciu, bardziej złożone <b>dubble</b>. Ostatnia wycieczka do TESCO, a właściwie zakup paru butelek nowego polskiego <b>tripla </b>podsunął pomysł sprawdzenia formy dwóch pierwszych polskich <b>triplów </b>- <b>Triple Blond</b> od <b>Corneliusa</b> oraz <b>Komesa Potrójnego </b>z <b>Fortuny</b>.<br />
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-AbKrHCkPLM4/U2EXBb29ghI/AAAAAAAAA9Q/qsgvCHwvLeQ/s1600/P4300313.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-AbKrHCkPLM4/U2EXBb29ghI/AAAAAAAAA9Q/qsgvCHwvLeQ/s1600/P4300313.JPG" height="320" width="210" /></a></div>
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Komes </b>ma pewną przewagę, przeleżał bowiem parę miesięcy w mojej piwnicy. <b>Triple Blond </b>jest świeżutki. Sprawdźmy jak sprawdzą się jedyni przedstawiciele tego mocnego, belgijskiego stylu w Polsce (<b>Szczuna </b>nie liczę, spadł za daleko od jabłoni BJCP). </div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
<a name='more'></a></div>
<div style="text-align: justify;">
Panie mają pierwszeństwo, a trzy blondynki zwłaszcza, czyli zacznie <b>tripel </b>z <b>Corneliusa</b>. Piany brak. Barwa pomarańczowa, solidne zmętnienie. W aromacie dojrzały banan. Później typowe belgijskie owoce, brzoskwinia, morela. Bardzo wyraźna nuta przyprawowa. Alkoholu nie czuję. Jest dobrze. Smak tożsamy z aromatem. No może z większym udziałem przypraw. Owoce nie ograniczają się tylko do słodyczy, lekka kwaśność również obecna. Zaskoczyła mnie całkiem spora goryczka i to niekoniecznie alkoholowa. Wysycenie niskie.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-o6_SFZU0buI/U2EXdZXhEkI/AAAAAAAAA9Y/2XwBUdNZBl0/s1600/P4300321.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-o6_SFZU0buI/U2EXdZXhEkI/AAAAAAAAA9Y/2XwBUdNZBl0/s1600/P4300321.JPG" height="320" width="229" /></a></div>
<br />
Teraz pierwszy polski <b>tripel</b>. Piłem go już wcześniej, ale nigdy w warunkach sprzyjających degustacji. Piana jak wyżej. Kolor jasnobursztynowy. Udało się nalać bez osadu. Aromat krótko pisząc szampański. Przykrywa praktycznie wszystko. Może lekkie jasne owoce też da się wyczuć. Alkohol przy głębszym wdechu obecny. <b>Komes </b>w kategorii nos przegrywa z kretesem z <b>Corneliusem</b>. Smak też mnie nie powalił. Szampan dominuje. Poza tym nuta ziemista. Alkohol da się wyczuć niestety. Wysycenie niskie.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-BUPOZI0IhXw/U2EX0gVtD0I/AAAAAAAAA9g/I4fTqWgRViY/s1600/P4300328.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-BUPOZI0IhXw/U2EX0gVtD0I/AAAAAAAAA9g/I4fTqWgRViY/s1600/P4300328.JPG" height="320" width="225" /></a></div>
<br />
Walka była nierówna. Bez zawahania stwierdzam, że <b>Sulimar/Cornelius </b>ma lepszego <b>tripla </b>w swojej stajni niż <b>browar Fortuna</b>. <b>Triple Blond </b>jest lepszy w absolutnie każdym aspekcie. Aromat, smak <b>Komesa </b>nie mają do niego startu. Być może to kwestia podrasowania amerykańskim <b>Cascade</b>. Jeżeli chodzi o etykiety jest podobnie. <b>Cornelius </b>zrywa z pompatyczną estetyką belgów, wrzucając na etę trzy wyginające się frywolnie blondynki. Jedyny zgrzyt to "piwo predestynowane do leżakowania" na kontrze. Zasada decorum zgwałcona tak bardzo. <b>Komes Potrójny </b>bardziej konwencjonalnie podchodzi do tematu. W piwnicy mam jeszcze 4 butelki <b>Corneliusa </b>i jakieś 6 <b>Komesa</b>. Jestem ciekaw jak zmieniać się będzie to pierwsze. Piwo z Miłosławia tak dobrze nie rokuje.</div>
Marcinhttp://www.blogger.com/profile/10186051802741311335noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6167597085677949939.post-38118534213465836112014-04-28T20:02:00.000+02:002014-04-28T20:02:36.780+02:00Niemieccy ogrodnicy w natarciu<div style="text-align: justify;">
Z czym Wam się kojarzą Niemcy? Pewnie, gdyby na Onecie powstała ankieta w pierwszej dziesiątce odpowiedzi znalazłyby się: cierpienie, ból, wojna, tusk złodziej!!!1!!11, zbieranie szparagów ile euro. W moim odczuciu, mimo sporych tradycji piwowarskich, piwo znalazłoby się nisko w rankingu skojarzeń Polaków. A nawet teraz w czasach piwnej rewolucji Niemcy wydają się nie zabiegać o uwagę całego piwnego świata, wycofując się do swoich piwniczek, lochów, bunkrów wypełnionych pilsnerami, bockami i weizenami.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-S7xAEGfHXoA/U16Rq3X2HlI/AAAAAAAAA80/2DpCJ0ef9rI/s1600/P4280305.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-S7xAEGfHXoA/U16Rq3X2HlI/AAAAAAAAA80/2DpCJ0ef9rI/s1600/P4280305.JPG" height="320" width="156" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>PINTA </b>postanowiła zmierzyć rewolucyjny potencjał sąsiadów zza Odry, wrzucając do <b>IPY</b> chmiele z niemieckim rodowodem. <b>Polaris, Hallertau Cascade, T'n'T, Fantasia, Mandarina Bavaria</b>, bo tak się wabią, samymi nazwami pobudzają zmysły. To znaczy nie moje, ale czyjeś być może. Żarty na bok, odkapslujmy <b>Das IPĘ </b> i sprawdźmy, co tam wyrosło w szkopskich ogródkach.</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<a name='more'></a><br />
<div style="text-align: justify;">
<b>Das IPA </b>jest złota, za jasna nawet dla typowego aryjczyka, o ipie nawet nie wspomnę. Minimalnie zmętniona. Piana trwała jak pokój w dwudziestowiecznej Europie. Biała, delikatnie tylko oblepia szkło. Zapach nie podbija nosa. No czuć chmiel, ale intensywnością nie dorasta do pięt odmianom z nowego piwnego świata. Czuć żywiczną stronę chmielu i całą baterię słodowej przyziemności. Finezji w tym tyle, co w czytanie Mein Kampf z podziałem na role. Aromat jest jak panie z niemieckich produkcji filmowych z lat 70-80. Kusić, nie kuszą, ale kasetę żal przewinąć. W smaku jest lepiej. Nie ma takiej krzyżackiej siermięgi jakiej się spodziewałem. Pojawiły się owoce egzotyczne, cytrusowe. Nie wiem czy sobie wkręcam przez nazwę jednej odmiany chmielu, ale chyba czuję mandarynki. Słód silnie zarysowany. Pełnia może nie powala, ale nie mogę napisać, że <b>Das IPA </b>jest wodnista. Goryczka średnia i przyjemna, grejpfrutowa. Lekko tylko zalega, okupuje język i podniebienie przez moment po przełknięciu. Gazu jak na piwo z niemiecką nazwą mało.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-DBMA3jEshsA/U16ShM5DjQI/AAAAAAAAA88/medeM6Lcr6k/s1600/P4280326.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-DBMA3jEshsA/U16ShM5DjQI/AAAAAAAAA88/medeM6Lcr6k/s1600/P4280326.JPG" height="320" width="209" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Może dość śmiałym będzie porównanie najnowszego piwa z <b>PINTY </b>do najnowszego piwa z <b>Lwówka</b>, czyli <b>Jankesa</b>. W obu przypadkach czuć nowofalowe chmielenie, które nie jest jednak zbyt intensywne. Drugim skojarzeniem jest łatka jaką <b>Jankes </b>i <b>Das IPA </b>mogą dostać. Jeżeli chodzi o <b>Jankesa</b> to trudno mi o nim myśleć inaczej niż o pewnym tańszym, lekko rozwodnionym substytucie <b>Grand Prix</b>. Z <b>Das IPĄ </b>może być podobnie. Czyim klonem miałaby być? <b>Ataku Chmielu </b>naturalnie. Jest lżejsza, mniej intensywna i nieco tańsza. Problem polega an tym, że została przedstawiona jako niemiecka ipa, co może nie do końca chwycić. I etykieta jest tragiczna. Mam dwa skojarzenie. Love Parade obserwowane oczami uczestnika Love Parade i nuklearny deszcz. Skoro jest teoria zimy nuklearnej to może i nuklearna jesień ma rację bytu.</div>
Marcinhttp://www.blogger.com/profile/10186051802741311335noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6167597085677949939.post-81297747979067164372014-04-24T19:31:00.000+02:002014-04-24T19:31:36.425+02:00W poszukiwaniu aromatów whisky w piwie<div style="text-align: justify;">
Smutek spowodowany tym, że nie udało mi się dostać fanowskiej wersji <b>Smoky Joe</b> okazał się być wybitnie twórczym. W ramach pocieszenia kupiłem sobie <b>100% Peated </b>z <b>Nogne</b>. Później przypomniałem sobie, że mam jeszcze butelkę <b>Rittmayerowskiego Smokey George'a</b>. I tak w mojej głowie narodził się pomysł porównania tych dwóch piw mających w swoim składzie słód używany do produkcji szkockiej łychy. Dwa piwa w jednym poście, nic nadzwyczajnego, więc dorzucam jeszcze dwie butelki whisky.<br />
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-ISvldktdrrE/U1lFSB-DCWI/AAAAAAAAA8M/lgbIx-51zAg/s1600/P4240307.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-ISvldktdrrE/U1lFSB-DCWI/AAAAAAAAA8M/lgbIx-51zAg/s1600/P4240307.JPG" height="320" width="294" /></a></div>
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Jak nie trudno się domyślić, koncept tego wpisu polega na skonfrontowaniu aromatów rudej z teoretycznymi aromatami rudej w piwie. Sprawdźmy jak to wyjdzie.</div>
<div style="text-align: justify;">
<a name='more'></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
O piwach, które będę wąchał już pisałem, teraz łycha. Pierwsza to <b>William Lawson's</b>, druga to 12 letni <b>James King</b>. Na etach mają "scotch", więc chyba się nadają do porównania z piwami ze szkockim wędzonym słodem w zasypie. A i muszę dodać, że o destylatach wiem jeszcze mniej niż o piwie, więc jeżeli popełniam jakiś błąd w sztuce czy to podawania, wąchania, a może po prostu whisky, które dobrałem do piwa zupełnie się nie nadają do tego typu próby, to proszę zachowajcie uwagi dla siebie. Niech no mam chociaż złudzenie, że wiem co robię.<br />
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-fcjzldl0zDM/U1lFyA1S4AI/AAAAAAAAA8U/Fgy55vBuvvQ/s1600/P4240330.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-fcjzldl0zDM/U1lFyA1S4AI/AAAAAAAAA8U/Fgy55vBuvvQ/s1600/P4240330.JPG" height="300" width="320" /></a></div>
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Najpierw najlepiej byłoby poznać jaki aromat ma whisky. Zaczniemy od <b>Williama</b>. Sam początek i już problemy. Niczym gimnazjalista zakochany po raz pierwszy mam kłopot z opisaniem tego, co czuję. Gdybym coś takiego poczuł w piwie określiłbym to jako aromat whisky. Sprawdźmy jak pachnie <b>Król Jakub</b>. No jest różnica. <b>James </b>jest zdecydowanie bardziej charakterystyczny. Słodkawy, lekko waniliowy. Jakby bardziej ułożony w porównaniu do nieokrzesanego <b>Lawsona</b>.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Teraz piwa, mam nadzieję, że mój nos i zasób słów poradzą sobie lepiej niż w przypadku whisky. Pierwsze niuchy obu i jestem przekonany, że ich aromaty nie mają nic wspólnego z destylatami, które wąchałem przed chwilą. Czuć przede wszystkim dym. Z tym, że <b>Nogne </b>wydaje się być bardziej zaokrąglone. Mimo różnicy w ilości użytego słodu whisky aromaty <b>Smokey </b>i <b>Nogne </b>nie różnią się prawie wcale. Wracając jeszcze do porównania z <b>Lawsonem </b>i <b>Kingiem</b>, w obu piwach jest jedna, dość wyraźna nuta, nazwałbym ją zimno-żelazną, która rzeczywiście może nasuwać delikatne skojarzenie z rudą. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Chyba po powyższych kilku zdaniach jest jasne, że piwa na bazie słodów whisky nie mają wiele wspólnego z whisky sensu stricto, w aromacie przynajmniej. W smaku pewnie będzie tak samo.<br />
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-h82F5_oDMDA/U1lGwXLZ-gI/AAAAAAAAA8g/WdfXD_4WNQA/s1600/P4240338.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-h82F5_oDMDA/U1lGwXLZ-gI/AAAAAAAAA8g/WdfXD_4WNQA/s1600/P4240338.JPG" height="183" width="320" /></a></div>
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Smokey George</b>, tak bardzo aksamitny. Jakbym pił najwyższej klasy oatmeal stout. Mocno słodowy, pełny. Oprócz torfu lekki karmel. <b>Nogne 100% Peated </b>jest bardziej hardcorowe. I tutaj mogę zaryzykować stwierdzenie, że przypomina trochę whisky. Wysoki poziom alkoholu (8,5%) objawiający się lekką goryczką, przyprawowość raczej niespotykana w konwencjonalnych piwach, te dwie rzeczy mogą nasuwać skojarzenia z rudą.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Zakończę dość konwencjonalnie. Mimo ostrzeżenia "Almost undrinkable" <b>Nogne 100% Peated </b>daje się wypić i to ze spokojem. Nie jest tak odrażające jak sugerują norwescy browarnicy. Zaciekawiła mnie dodatkowo informacja na etykiecie jakoby <b>100% Peated </b>doskonale nadawało się jako dodatek do innych piw, w których chcielibyśmy doświadczyć nut wędzonych. Możecie być pewni, że jeszcze jedną butelkę rozpuszczę w jakimś piwie, mam już nawet pomysł w jakim. <b>George </b>też w porządku. Wędzoność, dym zupełnie inne niż w <b>Schlenkerli</b>. Zresztą po lekturze tych dwóch piw stwierdzam, że porównywanie wędzenia bukowego z torfowym nie ma najmniejszego sensu. W niemieckiej wędzonce najbardziej urzekła mnie gładkość. A szkocka whisky? <b>James </b>waniliowy, <b>William </b>nieokrzesany jak Golden Loch, chyba lepszy do drinków niż solo.</div>
Marcinhttp://www.blogger.com/profile/10186051802741311335noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-6167597085677949939.post-60123579359887490132014-04-22T15:53:00.001+02:002014-04-22T15:53:58.624+02:00Krótka Piwka 12<b>Brew Dog, Jack Hammer</b><br />
<div style="text-align: justify;">
O tym piwie miał być osobny wpis, ale jakoś nie miałem pomysłu na wstęp, więc trafiło do <b>Krótkiej</b>. Zresztą o <b>Brew Dogu </b>napisano już wszędzie i wszystko. <b>Jack Hammer </b>jest mgliście złoty. Piana średniej urody. Niezbyt obfita, opada szybko. Ach, aromat soczyście świeży, owocowy. Tak powinna pachnieć IPA. Smak równie wzorowy. Tropikalne owoce: grejpfrut, ananas, mango. Goryczka spora (100 IBU), ale nie jest osamotniona na języku. Tło słodowe wyraźne. Wysycenie średnie, świetnie pasuje do tego piwa. <b>Jack Hammer </b>jest wyśmienity. To najlepszy przykład, że wysoka goryczka nie musi oznaczać ściągania na podniebieniu i drętwienia języka. Z dedykację dla <b>Doctora Brew</b>.<br />
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-z2Xt9olVtLg/U1Zu4nPnyfI/AAAAAAAAA7g/M0feKDtpz3A/s1600/P4020327.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-z2Xt9olVtLg/U1Zu4nPnyfI/AAAAAAAAA7g/M0feKDtpz3A/s1600/P4020327.JPG" height="320" width="232" /></a></div>
<br />
<a name='more'></a><br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Bojanowo, Bojan Strażackie</b></div>
<div style="text-align: justify;">
Teraz nowy <b>Bojan</b>, który na papierze sprawia wrażenie klona <b>Toporka</b>. Piana średnia opada w kilkanaście sekund do puchatej półcentymetrowej warstwy. Barwa złota, lekko zamglona. Zapach stricte słodowy, zbożowy nawet. Chyba z lekkim DMSem. Chmielu nie czuję. W pierwszym łyku, nie da się ukryć, świeża i słodka słodowość. Piwo jest gładkie, całkiem pełne, ale nadal ani śladu <b>Amarillo</b>. Wysycenie średnie. <b>Bojan Strażackie </b>to niestety tylko porządny lager. Daleko mu do <b>Toporka</b>.<br />
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-Z9wfgkiX7D8/U1ZvYtffnSI/AAAAAAAAA7o/P9OC35J1XRk/s1600/P4020338.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-Z9wfgkiX7D8/U1ZvYtffnSI/AAAAAAAAA7o/P9OC35J1XRk/s1600/P4020338.JPG" height="320" width="231" /></a></div>
<br />
<b>Lwówek, Lwówek Jankes</b><br />
<div style="text-align: justify;">
Kolor ciemny jak na 12,5% ekstraktu. Piana spora, nierówny puch utrzymuje się dosyć długo na powierzchni klarownego piwa, dodatkowo oblepia ścianki shakera. Aromat stricte amerykańsko chmielowy, ze słodowym tłem. Głównie owoce i lekka igła. W smaku pełne, treściwe i orzeźwiające. Goryczka średnia, wysycenie niskie. <b>Jankes </b>wydaje się być młodszym bratem <b>Grand Prix</b>, nieco rozwodniony, lżejszy i w lepszej cenie. Świetny wybór na lato.<br />
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-pscLQbBqOiw/U1ZwqSX8R2I/AAAAAAAAA70/0535TDqH01k/s1600/P4210350.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-pscLQbBqOiw/U1ZwqSX8R2I/AAAAAAAAA70/0535TDqH01k/s1600/P4210350.JPG" height="320" width="211" /></a></div>
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Okocim, Chmielowe Sezonowe</b><br />
<b>Biedronka </b>pełną gębą wzięła się za wspieranie piwnej rewolucji. Dzięki pomocy <b>Carlsberga/Kasztelana/Okocimia </b>w <b>Biedrach </b>można odnaleźć pierwsze z serii kilku piw sezonowych. Brzmi znajomo? No właśnie. Podobieństwo z serią <b>Okocimia </b>nasuwa się jeszcze bardziej, gdy poznamy kolejne nazwy piw z serii. Śmiało mogą uchodzić za zamienniki znanych i nielubianych piw od <b>Okocimia</b>. Na pierwszy ogień <b>Chmielowe </b>z "aromatyczną Marynką". Piana spora, może kwestia nalewania, po opadnięciu do wysokości jednego palca utrzymuje się dłużej. Barwa słomkowa, klarowne. Aromat głównie słodowy, chmiel objawia się mocno żeliwnie. W smaku lekki chlebek, nuta kwasowa. Goryczka nie jest wyższa niż w przeciętnym lagerze. Wysycenie średnie na minus, spodziewałem się wysokiego, które po pierwszym łyku umożliwi przypomnienie sobie smaku białej kiełbasy ze świątecznego śniadania. Etykieta mi się podoba, ładna zieleń kojarzy się ze świeżością i chmielem. Duży plus za ekstrakt. Całość zwyczajna, dla amatorów piwnej rewolucji z dyskontów.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-NzYvkXVgdh0/U1ZxberXhpI/AAAAAAAAA78/E-A-x58ncCg/s1600/P4210380.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-NzYvkXVgdh0/U1ZxberXhpI/AAAAAAAAA78/E-A-x58ncCg/s1600/P4210380.JPG" height="320" width="213" /></a></div>
<br /></div>
Marcinhttp://www.blogger.com/profile/10186051802741311335noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6167597085677949939.post-83456786253178520872014-04-19T17:09:00.000+02:002014-04-19T17:09:56.009+02:00W samo przedpołudnie<div style="text-align: justify;">
Wracam po dłuższej przerwie spowodowanej zapchanym nosem oraz obfitym wydzielaniem flegmy. W takim stanie bezsensem było degustowanie piw, których nawet nie mógłbym powąchać. Z plusów tej sytuacji, udało mi się przypomnieć moje dzieciństwo za sprawą tego, że przez katar cały czas czułem charakterystyczny zapach koleżanki z przedszkola, której nikt nie lubił. Obrzydliwości starczy chyba na kilka wpisów do przodu przejdźmy, więc do piw z dzisiejszej degustacji.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-luK0PvNOX5Q/U1KPaJ23ebI/AAAAAAAAA7A/r1iZv6QYwLU/s1600/P4190355.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-luK0PvNOX5Q/U1KPaJ23ebI/AAAAAAAAA7A/r1iZv6QYwLU/s1600/P4190355.JPG" height="320" width="213" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
A dzisiaj kowbojsko, czyli browar <b>Faktoria </b>i <b>Rio Bravo Pale Ale </b>oraz <b>Buffalo Bill</b>. O moim niezrozumieniu dla westernów, indian, tego, że wszystko musi dziać się o godzinie 12 oraz że miasteczka są zbyt małe dla dwóch rywalizujących bohaterów pisałem już wcześniej. W przypadku <b>Faktorii </b>jest podobnie, tyle że muszę przyznać, że etykiety stylizowane na gazety z dzikiego zachodu robią jak najbardziej pozytywne wrażenie. Zaczniemy od pierwszego wypuszczonego przez browar <b>Rio Bravo Pale Ale</b>.</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<a name='more'></a><br />
<div style="text-align: justify;">
A więc <b>Rio Bravo</b>. Dopiero nalewając piwo do shakera przypomniał mi się motyw muzyczny z tego westernu. Żeby nie było, kojarzę go tylko z programu <b>Jaka to melodia?</b>, w którym pewna pani zwykła go gwizdać z playbacku. Wracając do piwa, piana obfita, opadła szybko do centymetrowej warstwy, oblepiła szkło. Kolor złoty, może delikatnie ciemniejszy, lekko zmętnione. Aromat słaby, ale czuć spory udział chmielu, głównie słodkie egzotyczne owoce. W tle zaskakująco dużo karmelu. Smak również nie powala soczystością, ale chmiel uderza mocniej niż w zapachu. Wyraźna goryczka nie przytłacza, nie ściąga i nie zostaje na języku zbyt długo. Wysycenie niskie.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-GWP2IpzIXQQ/U1KP2tLAA8I/AAAAAAAAA7I/pHAtFDZpzZA/s1600/P4190372.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-GWP2IpzIXQQ/U1KP2tLAA8I/AAAAAAAAA7I/pHAtFDZpzZA/s1600/P4190372.JPG" height="320" width="230" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Buffalo Bill </b>nie nasuwa mi kompletnie żadnych skojarzeń, może <b>Faktoria </b>sprawi, że będzie mi się kojarzył z wyśmienitym amber alem. Piana bardziej kremowa niż u poprzednika, trwalsza, generalnie jest lepiej. Kolor zgodny ze stylem, do tego idealnie klarowny. Aromatu za to jest mniej niż w <b>Rio Bravo</b>. Piwo piję w temperaturze pokojowej i ciężko mi coś wywąchać. Ledwo wyczuwalny chmiel ze słodowością wąchając wprost z butli, ze szklanki kompletnie nic. W smaku słodowo pełne, zdecydowanie brakuje chmielowej lekkości. Wyczuwam więcej karmelu niż nut odchmielowych. Lekka goryczka bardziej palona niż chmielowa. Piwo sprawia wrażenie bardziej ortodoksyjnego, wyspiarskiego ejla, niż nowofalowego piewcę piwnej rewolucji. Wysycenie średnie do niskiego.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-28Vc2uU318U/U1KQRU35e3I/AAAAAAAAA7Q/FBRAlNEuYfk/s1600/P4190392.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-28Vc2uU318U/U1KQRU35e3I/AAAAAAAAA7Q/FBRAlNEuYfk/s1600/P4190392.JPG" height="320" width="213" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Chyba czuje się trochę oszukany. Spodziewałem się piw bardziej degustacyjnych za sprawą użycia amerykańskich odmian chmielu, a dostałem wybitnie sesyjne napitki do długich posiedzeń w pubie. W przypadku <b>Faktorii </b>nie ma mowy o nutach, które zdominują nasz nos albo podniebienie. Jest równo, zachowawczo, poprawnie i nudno. O etach już wyżej pisałem, ale minusik za dwie różne butelki.</div>
Marcinhttp://www.blogger.com/profile/10186051802741311335noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-6167597085677949939.post-58968894284748205672014-04-02T14:49:00.002+02:002014-04-02T14:49:40.723+02:00Brakspear Triple 3 miesiące po terminie<div style="text-align: justify;">
O <b>Brakspear Triple </b>trochę mi się zapomniało. Kupiłem to piwo jakoś pod koniec zeszłego roku w promocji (minus 20%). Wyszło koło dychy. I jako, że było dużo ciekawszych rzeczy do wypicia, przeterminowało się. O 3 miesiące. Normalnie takiego piwa nawet nie brałbym pod uwagę do degustacji na blogu, ale piwo jest refermentowane w butelce, czyli im starsze tym lepsze. W teorii przynajmniej.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-ADwiFNQz7Cc/UzwDUGxKOfI/AAAAAAAAA6c/caaW_qAV93c/s1600/P4010305.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-ADwiFNQz7Cc/UzwDUGxKOfI/AAAAAAAAA6c/caaW_qAV93c/s1600/P4010305.JPG" height="320" width="161" /></a></div>
<br />
Gwoli ścisłości piwo triplem nie jest. Potrójność w nazwie odnosi się do potrójnej fermentacji (dwa razy w samym browarze, trzecia w butelce) oraz do trzykrotnego dodania chmielu. Nic imponującego jak dla mnie, ale mimo to ciekaw jestem jak smakuje 3 (przypadek?) miesiące po terminie przydatności.<br />
<br />
<a name='more'></a><br />
Przy otwieraniu zapalniczką kapsel wystrzelił jak korek od szampana. Zaraz za kapslem podążyła piana. Przelać do shakera nie zdążyłem, to też degustację zacząłem od tego samego od czego zaczynają gimnazjaliści tuż po ściągnięciu nowego "filmu", umycia rąk, spodni, klawiatury i podłogi. W samym szkle piana prezentuje się imponująco. Jest obfita, solidna, kremowa, koloru beżowego. Utrzymuje się długo, oblepia ścianki. <b>Triple </b>nie da się nalać na raz. Podobna sytuacja miała, gdy recenzowałem <b><a href="http://degustacjepodplotem.blogspot.com/2014/01/powrot-szczuna.html">Szczuna</a></b>. Sama barwa piwa jest łudząco podobna do herbaty. Aromat nie jest intensywny. Słodki, bardziej oparty na słodzie niż na chmielach. To akurat nie dziwi po 3 miesiącach leżakowania po terminie przydatności. Po ogrzaniu pojawiły się nuty palone. W smaku żadnej oznaki zepsucia. <b>Triple </b>jest pełny, nawet bardzo pełny. Kojarzy mi się z koźlakiem. Jest słodki karmel, goryczka na średnim poziomie, może lekko alkoholowa. Wysycenie niskie, po takim otwarciu nie mogło być inne.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-6ylikUBz19c/UzwExPP_tcI/AAAAAAAAA6o/p3pc72DkrCc/s1600/P4010326.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-6ylikUBz19c/UzwExPP_tcI/AAAAAAAAA6o/p3pc72DkrCc/s1600/P4010326.JPG" height="320" width="227" /></a></div>
<br />
Szkoda, że nie mogę porównać <b>Brakspear Triple </b>świeżego z tym wypitym przed chwilą. Domyślam się, że główna różnica tkwi w chmielu. A raczej jego braku w przeleżakowanej wersji. Całość mocno nasuwała skojarzenia z koźlakiem, może ciut bardziej goryczkowym i chyba pełniejszym. Podsumowując, <b>Brakspear </b>pozytywnie zaskoczyły mimo, że nie oczekiwałem zbyt wiele.</div>
Marcinhttp://www.blogger.com/profile/10186051802741311335noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6167597085677949939.post-3315793480937700282014-04-01T14:43:00.001+02:002014-04-01T14:43:43.608+02:00Otwieram własny browar!!!<div style="text-align: justify;">
Jest przed dwunastą, 1 kwietnia, czyli nasz swojski <b>Prima aprilis</b>, a piwne media aż huczą od rewelacji ogłaszanych przez blogerów, browary i inne piwozwiązane podmioty. Koledzy z <a href="http://www.przypiwku.pl/">Przy piwku</a> trafili na trop V.I.P.a A.I.P.A., <b>Kormoran </b>uwarzy bezalkoholowego <b>PLONa</b>, a raczej <b>NOPLa</b>, a <b>PINTA </b>ogłasza, że zacznie swoje piwa puszkować. Piwna rewolucja na tak wielu poziomach, że aż trudno się połapać i to przed południem jeszcze.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-xuj4bFyApzU/UzqfTd_KNDI/AAAAAAAAA50/hKjpcuYDxR4/s1600/obrazki_smerfy_3.gif" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-xuj4bFyApzU/UzqfTd_KNDI/AAAAAAAAA50/hKjpcuYDxR4/s1600/obrazki_smerfy_3.gif" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">W paczce nowy PLON, V.I.P. A.I.P.A. oraz PINTA w puszce.</td></tr>
</tbody></table>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
W <b>Degustacjach pod Płotem </b>nie znajdziecie żadnego dowcipu, wkrętu, więc możecie czytać spokojnie, nie obawiając się nadziania na primoaprilisowe ostrze psikusa.</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<a name='more'></a><br />
<div style="text-align: justify;">
Do dzisiejszego, siłą rzeczy, świątecznego wpisu wybrałem piwo, które skutecznie omijałem przy kolejnych degustacjach. Francuski <b>Fischer Tradition </b>spośród wszystkich piw, które czekają na degustację, wydaje się być najnudniejszym, najbardziej nijakim i zwyczajnym. Tak przynajmniej wynika z wywiadu jaki zrobiłem w sieci.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-QcPnMkGSlEA/Uzqy6RJt3_I/AAAAAAAAA6M/KjqCEpSg0S0/s1600/P4010314.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-QcPnMkGSlEA/Uzqy6RJt3_I/AAAAAAAAA6M/KjqCEpSg0S0/s1600/P4010314.JPG" height="320" width="179" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Piwo kupiłem w <b>Netto </b>w promocji, zdaje się, że za jakieś 9 zł. <b>Fischera </b>już wcześniej kojarzyłem ze sklepowych półek, przyciągał mój wzrok, jakżeby inaczej, butelką. Sprawdźmy czy poza nią <b>Fischer Tradition </b>przedstawia jakąś wartość.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Kolor i piana typowe dla koncernowych lagerów. W aromacie słód znany mi z "niepasteryzowanych", świeżych piw. Nic przyjemnego, zaskakującego i co ważniejsze rekompensującego mi moje 9 zł. Zobaczmy co ze smakiem. Jest mniej przewidywalne, ale i tak pierwszym słowem, które mi się nasuwa po spróbowaniu <b>Fischera </b>jest mdłość. Tym nieprzewidywalnym akcentem jest lekka, winna kwaśność. Samemu piwu do pełni sporo brakuje. Goryczki nie stwierdziłem. Wysycenie średnie.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-nc5aCw9PH9I/UzqyihQxHlI/AAAAAAAAA6E/UkHD6ErsCrg/s1600/P4010320.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-nc5aCw9PH9I/UzqyihQxHlI/AAAAAAAAA6E/UkHD6ErsCrg/s1600/P4010320.JPG" height="320" width="245" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Nie wiem jaki status ma <b>Fischer</b>, czy jest to typowy francuski koncern, czy może jakiś mały rzemieślniczy browar. Nie ważne. Grunt, że <b>Fischer Tradition </b>to piwo nie różniące się niczym od przeciętnego, koncernowego, polskiego piwa "niepasteryzowanego". No może z wyjątkiem ceny (jakieś 4 razy wyższa) i butelki (jakieś 4 razy ładniejsza).</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
PS Sorry za błąd w tytule, miało być "Tak, to kolejna recenzja".</div>
Marcinhttp://www.blogger.com/profile/10186051802741311335noreply@blogger.com0